Wściekła Skóra | Autor: Agnieszka Miklis

Wyjazd za pracą za granicę to szansa na lepsze życie, większe zarobki i szczęśliwszą przyszłość - przynajmniej, w teorii... Bardzo często bowiem zdarza się tak, że praktyka nie idzie z nią w parze, a ów wyjazd kończy się mniejszą lub większą katastrofą, a czasami nawet i czymś o wiele bardziej tragicznym... O takim przypadku opowiada intrygująca powieść Agnieszki Miklis pt. "Wściekła skóra", której to nowe wydanie ukazało się właśnie nakładem Wydawnictwa Videograf.

Główną bohaterką opowieści jest Roswita Rein - trzydziestoletnia kobieta, Polka niemieckiego pochodzenia, która za lepszym życiem wyjeżdża do Holandii. Tam trafia do ośrodka Noord Riesen - miejsca, gdzie zakwaterowano innych pracowników zarobkowych z Polski. Tam też bardzo szybko przyjdzie skonfrontować jej własne wyobrażenia z ponurą rzeczywistością tego miejsca, gdy oto będzie ona zmuszona walczyć nie tylko o własne życie, ale też i ocalenie zaginionej przyjaciółki - Tani. Co więcej, kobieta ta odkryje także mroczne sekrety mieszkańców pobliskiego miasteczka, które okażą się naprawdę mroczne i przerażające...

Niniejsza pozycja stanowi sobą intrygującą historię spod znaku sensacji i psychologicznego thrillera, która potrafi nas nie tylko zaciekawić, zaskoczyć i porwać, ale też i niejednokrotnie przerazić obrazem zła, jakie to człowiek może wyrządzić drugiemu człowiekowi. To historia o złu, ludzkiej krzywdzie i niesprawiedliwości..., ale także i o prawdzie o życiu na emigracji, które to być może nabiera tu nieco bardziej literackich - a tym samym szokujących, szat, ale jednak oddaje sobą to, jak wygląda życie Polaków za granicą, gdzie to tak naprawdę nie znaczą oni więcej, aniżeli niewolnicy naszych czasów...

Pod względem fabularnym książka ta przedstawia się naprawdę ciekawie, wciągając nas swoją relacją o losach głównej bohaterki w ten mroczny, duszny i przerażający świat. Ma na to wpływ umiejętnie potęgowane napięcie, logiczny układ wydarzeń, jak i też barwne sceny ze swoistego śledztwa Roswity, która poszukuje swojej przyjaciółki, a tym samym odkrywa okrucieństwo mieszkańców pobliskiego miasteczka. Dzieje się tu naprawdę wiele, nieustannie nas coś zaskakuje, zaś całość wieńczy bardzo mocny i spektakularny finał, o którym to nie sposób jest szybko zapomnieć...

Udanie jawią się kreacje najważniejszych bohaterów tej opowieści - na czele z odważną, zdeterminowaną i kierującą się ludzką sprawiedliwością i po prostu dobrym sercem, Roswitą..., jak i również innymi postaciami z drugiego planu. Tu trzeba przyznać, że bardzo źle wypadają na tym tle rodowici Holendrzy, którym to autorka nie szczęście naprawdę złych cech charakteru... Podobnie dobre wrażenie wywiera na nas relacja o miejscu akcji tej opowieści - czyli pięknej Holandii, która dla polskich pracowników przybiera jednak obraz prawdziwego piekła na ziemi. Także to, jak autorka ukazała warunki życia pracowników, stosunek do nich pracodawcy, ale też i chociażby relacji pomiędzy mieszkańcami małego miasteczka, wywiera na nas naprawdę wielkie wrażenie, choć także i mocno przeraża...

Lektura tej książki upływa nam w naprawdę ekspresowym tempie, z wielką ciekawością i chęcią poznania dalszych losów głównej bohaterki. Ma na to wpływ nie tylko sama barwna fabuła tej powieści, ale też i naprawdę solidny warsztat pisarski pani Agnieszki Miklis, co warto docenić tym bardziej, iż książka ta stanowiła jej pisarski debiut. Reasumując - powieść "Wściekła skóra" to bardzo ciekawa, intrygująca, mocna w swej emocjonalnej wymowie i mająca wiele do zaoferowania pozycja, do której to poznania gorąco was zachęcam. Polecam - naprawdę warto!

Roswita Rein postanowiła coś zrobić ze swoim smutnym życiem. 30 – latka, niezadowolona z życia, mająca trudne relacje z rodzicami, oszpecona przez naturę, wyjeżdża do pracy w Holandii. Zamieszkuje w ośrodku Noord Riesen, gdzie zaprzyjaźnia się z inną Polką, Tanią Konecki. Ośrodek cieszy się złą sławą, mają miejsce liczne przestępstwa, rozpusta jest widoczna na każdym kroku. Tu rozgrywają się makabryczne wydarzenia, będące główną osią powieści. Pewnego dnia Tania zaginęła. Oczywiście nikt nic nie widział, nikt nic nie wie. Typowa, małomiasteczkowa zmowa milczenia. Roswita nie może zrozumieć, dlaczego Tania zniknęła i nie może się z tym pogodzić. Rozpoczyna własne śledztwo, szuka różnych tropów, rozpytuje mieszkańców ośrodka. Pod drodze dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy, dowiaduje się o innych zbrodniach popełnionych w tym miasteczku, odkrywa prawdziwe oblicza zarówno mieszkańców ośrodka, jak i miasteczka E. Na jaw wychodzą nieszczęścia ludzi, ich kłopoty i pragnienia. Poznaje prawdziwe oblicza ludzi skryte za maskami pozorów. Powoli, misternie tkając swoją pajęczą sieć, zmierza do ujawnienia prawdy o zniknięciu Tani.

Wściekła skóra to powieść ujawniająca prawdziwe oblicze człowieka, drugą, tą prawdziwą skórę. Często pod maską skrywane są prawdziwe emocje, które się dopiero ujawniają w sytuacjach kryzysowych. Lektura obnaża ludzkie, często nieprzewidywalne i dzikie zachowania, zaskakuje nas zdecydowanie, nie spodziewaliśmy się takiego obrotu akcji. Szok i niedowierzanie. Ale ta powieść to również chęć spróbowania lepszego życia, wyzwolenia się z trudnych kajdan stosunków i relacji rodzinnych. Tęsknota za marzeniami, nie zawsze realnymi i możliwymi do spełnienia. Ale sama tęsknota za nimi już utwierdza bohaterów w przekonaniu, że mają szansę na ziszczenie się.

Wściekła skóra to zdecydowanie mocny thriller przeplatany licznymi elementami psychologii. Autorka boleśnie wnika we wnętrze ludzkiej psychiki, ujawnia słabości bohaterów, ujarzmia ich zapędy, dokonuje rozrachunku z przeszłością. Niesamowicie głębokie wędrówki po zakamarkach ludzkiej psychiki, wewnętrzna walka i próba rozrachunku. Mnogość bohaterów i indywidualne problemy każdego z nich zmuszają nas do zmagania się z trudnościami, zapewniają wielorakie przeżycia, często bardzo skrajne i niewyobrażalne.
Brutalna, nieprzewidywalna i nieustannie trzymająca w napięciu. Przez całą lekturę czuć w powietrzu zapach śmierci i zła, wdychamy opary smutku i ludzkich krzywd. Klimat powieści jest niespotykany, drażniący i osaczający. Wyzwala w czytelniku strach i przerażenie, wszechogarniającą niemoc. Powoduje utrzymujące się przez ponad 500 stron przyśpieszone bicie serca i spłycony oddech. Bezmiar zła jest wszechobecny.

Jedynym mankamentem tej powieści są zbyt drobiazgowe, szczegółowe i dłużące się opisy. Wiem, one wprowadzają nas w klimat wydarzeń i muszę przyznać, że starałam się zrozumieć autorkę w tej kwestii. I przyznaję rację, chociaż mnie one czasami wytrącają z rytmu i powodują czasowe zawieszenie w próżni. Ale tak naprawdę wiele wnoszą do lektury, pozwalają wczuć się w realizm sytuacji.

Tej książki nie trzeba reklamować, ona sama w sobie jest wartością. Smutna, ale prawdziwa, gorzka i bolesna. Ukazująca walkę ze złem w różnych jego postaciach i aspektach, czy walka jest zwycięska, przekonajcie się sami. Pochłania bez opamiętania. Pozostaje w pamięci na długo, dlaczego? Spróbujcie sami podjąć walkę ze złem ...