Banita | Autor: Wojciech Zieliński

       Ziemia zagrożona przez obcą cywilizację wymaga wspólnego planu, porozumienia się państw, nawet tych skłóconych ze sobą na wielu innych polach. „Banita” to druga część cyklu science-fiction „Kula światów” i choć nie czytałam tomu pierwszego, od początku dałam się zagarnąć tej historii.

       Przetrzymywany na terenie Rosji, w specjalnej klatce elektromagnetycznej, przedstawiciel obcej rasy, opartej na energii, tzw. Starszy vel Banita, cierpliwie wyczekuje na jakiś błąd ze strony ludzi, by odzyskać wolność i zniszczyć Ziemię. „Nie czuł nienawiści do istot, które go schwytały i przetrzymywały, tak samo jak one nie czuły nienawiści w stosunku do insektów czy zwierząt, którym odbierały życie, aby zdobyć pożywienie. Nie odczuwał chęci zabijania. Po prostu musiał to uczynić, aby wyższa społeczność ze Świata Centralnego mogła nadal żyć i rozwijać się. Było to proste, logiczne, przyczynowo-skutkowe rozumowanie.”

       Gdy w wyniku akcji zbrojnej obcy zostaje uwolniony, zaczyna się wciągający od pierwszego akapitu watek szpiegowski. Po pierwsze, kto dokładnie dokonał napaści. Po drugie – dlaczego, do czego mógł się komuś przydać osobnik z obcej planety, potencjalnie bardzo niebezpieczny. I jeszcze jedna kwestia wymagająca odpowiedzi – czemu owa akcja wyglądała na regularną egzekucję, w której zginąć musieli dosłownie wszyscy ochraniający bazę.

       Są więc siły wywiadowcze państw, satelity szpiegowskie, narady w sztabach wojsk najważniejszych mocarstw oraz międzypaństwowe uzgodnienia. Są też obcy, ze swoją siłą i niedościgłą technologią, która wymyka się ludzkiemu poznaniu, a także z własnymi planami wobec Ziemi. Wojna, wywiad i nauka razem. A do tego niezrozumiałe zupełnie postępowanie dotychczasowego sojusznika. Cóż oznacza ta zdrada?!

       Wszystkie te elementy trzymają poziom. Zresztą tego akurat byłam pewna, wiedząc, że to Warbook podjął się wydania cyklu. Zarówno sceny batalistyczne, niesamowicie widowiskowe i barwnie opisane, jak i elementy wiedzy z zakresu fizyki, w dodatku tak skomplikowanej o na takim poziomie abstrakcji, jak fizyka kwantowa, wciągają bezapelacyjnie. Akcja niesie sporo niespodzianek, jako że nic tutaj nie jest oczywiste. Jak szpiegostwo, wywiad, wykradanie tajemnic i działanie bez zasad, to wiadomo, że zaskakiwani będziemy na każdym kroku.

       Bohaterowie są z krwi i kości (no, może poza obcym), wydają się autentyczni i zaangażowani w to, co robią. Akcji i samych postaci, wprowadzonych przez autora do powieści, jest co prawda cała masa i z początku można się nieco pogubić. Bohaterowie pochodzą z różnych miejsc na świecie i tam też się do nich przenosimy. Dość intensywne i urozmaicone są te nasze podróże, więc uwaga musi być skupiona. Ale przecież zdajemy sobie sprawę, ze cała ta niebezpieczna sytuacja ma zasięg globalny i nie da się śledzić jej z jednego miejsca.

       Czy świat w obliczu niebezpieczeństwa zdoła się porozumieć, odrzucić wszelkie animozje, zasypać podziały, by wspólnie ułożyć plan ratowania Ziemi? Czytajcie uważnie, bawcie się dobrze, spróbujcie zgadywać i wyprzedzać autora chociaż o pół kroku (co niełatwe) i pamiętajcie przy tym, że już wiele powieści science-fiction zamieniło się po latach w rzeczywistość.