Broken Wings | Autor: Maria Irmina

  Czy kobiecie w pobliżu czterdziestki, mamie nastolatek wypada czytać książki młodzieżowe? Jak najbardziej tak. Teraz oprócz tego, że szukam w nich rozrywki dla siebie to czytam je pod kątem córek. Po pierwsze żeby zrozumieć dzisiejszą młodzież, a po drugie żeby wiedzieć czy są to powieści bezpieczne dla moich dzieci (tzn. brak w nich szczegółowych opisów seksu czy też przemocy). Książkę Irminy Marii „Broken wings” oceniam na odpowiednią dla wieku 17 +.

Jest to wyjątkowa książka pod względem konstrukcji. Ma dwie okładki i można ją czytać na dwa sposoby, zacząć od historii opisanej z perspektywy Liwii, lub najpierw poznać Antona. Ja wybrałam różową, dziewczęcą okładkę i rozpoczęłam od opowieści osiemnastoletniej Liwii. Dziewczyna jest w klasie maturalnej, marzy o reżyserowaniu filmów, by pobudzić kreatywność zapisuje się na kurs internetowy. Podczas pierwszych zajęć zaczepia ją Anton, wymieniają się kontaktami na WhatsAppie i wymieniają zdjęciami. Liwia ma piękną twarz i burzę rudych loków, ma jednak kompleksy, bo jej ciało szpecą blizny. Znajomość internetowa to dla niej okazja na jakąś bliższą relację. Nastolatka bardzo przeżywa każdą wiadomość, każdego maila, czuje że to co połączyło ją z Antonem na odległość to coś wyjątkowego. Zwierza się chłopakowi ze swoich marzeń, relacji z rodzicami i nie zauważa że ich światy różnią się diametralnie. Nie raz zdarzyło mi się pomyśleć „o słodka naiwności”, jasne bohaterka ma 18 lat, ma prawo czuć motyle w brzuchu ale też powinna mieć świadomość że nigdy nie wiadomo kto jest po drugiej stronie. Angażując się w znajomość internetową Liwia nie zauważa, że ma obok siebie kogoś który chciałby jej ofiarować coś więcej niż przyjaźń. Dziewczyna zatraca się w relacji z Antonem, czy spotkanie z realu będzie potwierdzeniem wyobrażeń?

Część pisana z perspektywy Liwii wydała mi się nieco naiwna. Dziewczyna żyła w swojej bańce i właściwie nie wiele zauważała wokół siebie. Fakt, że jeśli chodzi o spełnianie marzeń zawodowych to potrafiła być uparta, walczyła o aprobatę rodziców ale też ze spodkiem weny.

Sądząc z relacji Liwii miałam pewne podejrzenia co do Antona, ale się pomyliłam! Część z perspektywy chłopaka była naprawdę przejmująca, dojrzała, wciągająca. Nastoletni model i fotograf w jednym może być postrzegany jako łamacz dziewczęcych serc. Antonowi jednak do tego bardzo daleko, on walczy o to by móc związać koniec z końcem, zapłacić rachunki i by dopuścili go do matury. Grozi mu nieklasyfikacja, bo ma na głowie ważniejsze rzeczy niż szkoła. Internetowa znajomość z Liwią jest dla niego odskocznią od trudnej codzienności. Ma wobec niej pewne plany, a ich realizacja powinna mu otworzyć drzwi do kariery.

Wyłapałam kilka literówek i jeden bardzo irytujący zwrot „pisanie mailów”, który pojawił się kilkakrotnie. Wybijało to z rytmu czytania.

W ostatecznym rozrachunku jest to całkiem dobra książka. Pokazuje różne drogi, różne punkty życia, różne potrzeby i marzenia. A jednocześnie uświadamia, że niezależnie od sytuacji w jakiej znajdujemy się mając 18 lat robimy pierwsze kroki w poznawaniu siebie i nie raz się potkniemy, nie raz ktoś podetnie nam skrzydła, nie raz będziemy potrzebowali pomocnej dłoni. Trzeba umieć dać sobie czas, a przede wszystkim zauważać ludzi, którym mamy obok siebie.