Kroniki Zamku Avel

Zawartość pudełka

  Podstawowymi elementami planszy są heksagonalne kafelki zciekawą grafiką. Tworzy się z nich plansze według załączonych wzorów. Od układu w dużym stopniu zależy poziom trudności. Uwagę przyciągają również żetony z fantastycznymi wizerunkami potworów. Wszystkie żetony są starannie wykonane – również te przedstawiające ekwipunek graczy. Hełmy, tarcze czy broń do walki wręcz mają charakterystyczne kształty, które „pomagają” uczestnikom gry wylosować odpowiednie wyposażenie z woreczka. Warto zwrócić uwagę również na ten element. Jest estetyczny, miły w dotyku i funkcjonalny.

Ta gra jest równieżzabawką, planszę bohatera, można personalizować, gdyż składa się z warstwy przestawiającej jego/jej wizerunek. W zestawie jest bloczek postaci do kolorowania, więc za każdym razem można namalować nowego bohatera. Postaci można nadać oryginalne imię używając mapy gwiazdozbiorów. Planszetka gracza ma jeszcze druga warstwę nakładaną na pierwszą. W zagłębieniach stworzonych przez wycięcia w drugiej warstwie gracze umieszczają elementy ekwipunku. Zabawa rozkręca się, gdy w plecaku bohatera brakuje miejsca, ponieważ sprzęt musi się mieścić w wyznaczonej przestrzeni bez nachodzenia na siebie.

Nawet pudełko jest ciekawe. Zawiera osobną przestrzeń w kształcie skrzyni na żetony.

Mechanika gry

Instrukcja nie jest krótka, ale same zasady nie są trudne. Warto znaleźć w internecie przykładową rozgrywkę, co ułatwi naukę. Nauczenie kolejnych graczy nie nastręcza żadnych trudności.

Na początku rozkładamy planszę – zaczynając od tytułowego zamku Avel i standardowych sąsiednich pól startowych, które są odsłonięte. Pozostałą część planszy tworzymy z zakrytychkafli, które eksplorujemy z biegiem gry.Układ i liczba kafli zależy od liczby graczy i determinuje poziom trudności

Wkażdej turze wykonuje się dwie akcje (mogą to być dwie takie same akcje) spośród poniższych czterech:

- Ruch – przemieszczamy się na sąsiedni kafelek (odsłaniamy go, jeżeli był zakryty),

- Atak –atakujemy potwora na polu, na którym stoimy. Każda walka ma trzy starcia, - my rzucamy kostkami za bohatera, a inny gracz za potwora.

- Akcja miejsca – każdy kafelek ma swoją funkcję. Albo jest to leże potworów i właśnie tam sięrodzą, albo można tam kupić ekwipunek czy sprzęt taki jak pułapki, mury obronne i magiczne blokady.

- Odpoczynek – dzięki tej akcji możemy poratować zdrowie utracone w czasie walki.

Rundy odliczamy ciekawym kalendarzem księżycowym. Co drugą rundę w pustych leżach odradzają się nowe potwory albo odzyskujemy jeden punkt zdrowia. W ostatniej rundzie rodzi się monstrum które jest głównym przeciwnikiem i które charakteryzuje ogromna żywotność w porównaniu ze zwykłymi potworami. Poza monstrum odradzają się potwory we wszystkich pustych leżakach, a następnie posuwają się w kierunku zamku Avel.Grę wykrywamy wtedy, gdy odeprzemy atak wszystkich potworów i zabijemy monstrum. Przegrywamy natomiast, gdy któryś z potworów wedrze się do naszego zamku.

Opinia

Gra Kroniki zamku Avel jest bardzo uniwersalna, to znaczy mogą grać w nią zarówno dzieci jak i dorośli.Oczywiście starszym graczom pewnie szybciej się znudzi niż dzieciom.Gra zawiera jednak dużo ciekawych elementów, które mogą urozmaicić rozgrywkę jak np. różne układy planszy.Nic nie stoi na przeszkodzie, aby stworzyć wymyślone przez siebie nowe układy. Gra jest o tyle sympatyczna, że to my atakujemy potwory, ale one nas nie.To ułatwia sprawę, jednak nie przesądza o łatwej wygranej –szybko można zaliczyć wpadkę i przegrać, jeśli nie obmyśli się sensownej strategii. Bardzo podoba mi się estetyka gry, która jest bardzo starannie wykonana, wszystkie elementy są dobrze zaprojektowane i atrakcyjne. Jedyna rzecz jaka mniej mi się podoba, to kolor serduszek - są zbyt mało czerwone😊 Ciekawa jest też różnorodność elementów. Poza tradycyjnymi kartonowymi żetonami znajdujemy również elementy drewniane. Bardzo oryginalna jest planszetka gracza z możliwością personalizacji bohaterów oraz zagłębieniami limitującymi ekwipunek bohatera.