Jasło

 Kobieta, mały chłopiec, kot i wojenna sceneria Jasła - to punkt wyjścia dla niezwykle mocnej, poruszającej, niepozwalającej przejść obojętnym wobec siebie, komiksowej opowieści Wojciecha Glanowskiego pt. „Jasło”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Timof Comics.

 Ostatnie miesiące wojny, nieunikniona klęska III Rzeszy, zbliżające się wojska Armii Czerwonej i Jasło - miasto, skazane na całkowitą eksterminację przez uciekającego okupanta. W tym piekle znajduje się młoda kobieta, który spotkawszy na swej drodze małego chłopca i chwilę potem bezdomnego kota, stara się ich ochronić i przetrwać za wszelką cenę, stając się świadkami zagłady miasta, śmierci, braku szansy na jutro...

 To opowieść bez słów, które nie są tu potrzebnymi do wyrażenia smutku, bólu, żalu nad losem bohaterów. Autor korzysta tu jedynie z surowych, klimatycznych, niezwykle wymownych kadrów, które nierzadko mówią więcej, aniżeli dziesiątki słów. I oczywiście mamy tu historię, wojnę, ludzki dramat..., ale też i piękny oraz ważny hołd oddany nie tylko mieszkańcom Jasła, ale też i wszystkim ofiarom II wojny światowej, o których nie możemy nigdy zapomnieć...

 Piękni są bohaterowie tej historii - młoda kobieta, osierocony chłopiec i bezdomny kot, którzy na jakiś czas tworzą jedną rodzinę, dbając o siebie, troszcząc się, wspomagając jak tylko mogą. I oczywiście darzymy tych bohaterów wielką sympatią, współczuciem oraz zrozumieniem ich niedoli, która przypomina najgorszy koszmar na jawie. 

 Pięknym jest także tytułowy bohater - miasto Jasło, które obserwujemy w pogrążającym je chaosie, terrorze, zniszczeniu. Miasto, które dziś mieni się pięknem, nowoczesnością, ale też i próbą oddania ducha tamtej dawnej, przedwojennej kultury i tradycji. Tu jest inaczej, strasznie, tragicznie, boleśnie w krzywdzie sianej przez nazistów, ale zarazem potem i rosyjskich „wyzwolicieli”. I oczywiście inaczej odbiorą ten obraz dzisiejsi i dawni mieszkańcy Jasła, a inaczej osoby żyjące w innych częściach naszego kraju, ale z pewnością miejsce to pozostanie na długo w pamięci każdego czytelnika tej komiksowej opowieści.

 Piękne, klimatyczne, niezwykle poruszające są również ilustracje tej opowieści, które przyjmują postać wyrazistych, ołówkowych szkiców - tak to przynajmniej wygląda, które cechuje również wielka szczegółowość, dbałość o każdy detal, jakość w każdym calu. To znakomite, idealnie oddające charakter tej smutnej historii i przykuwające wzrok ilustracje, w których to właśnie czerń i biel wydają się być idealnymi barwami do tego, by ją wyrazić. I z jednej strony jest w nich prostota i skromność, ale z drugiej i ogrom widocznej pracy autora, którą to po prostu trzeba docenić.

Ciekawie, z jak największym zaangażowaniem i ogromnym przejęciem upływa nam lektura tego komiksu. I choć domyślamy się jego finału, to cały czas mamy gdzieś naiwną nadzieję, że jednak będzie inaczej, lepiej, szczęśliwiej. I naturalnie jest to bardzo poruszająca relacja, która zabiera nas w nostalgiczną podróż do czasów, w których nie chciałby znaleźć się nigdy nikt z nas. I naturalnym jest także to, że tak bardzo kojarzy się nam ta opowieść z tym, co dzieje się dziś na wschód od naszego kraju, gdzie to mieszkańcy Ukrainy mają właśnie teraz swoje własne „Jasła”…

Niniejsze dzieło Wojciecha Glanowskiego, to pozycja ważna, potrzebna, znakomita na polu fabularnej wymowy i ilustracyjnej szaty. To również jedna z tych odsłon komiksowej sztuki, której nie powinno się oceniać, a jedynie cieszyć jej ofertą i zarazem doceniać to, że mamy przyjemność ją odkrywać. Dlatego też z jak największym przekonaniem zachęcam was do sięgnięcia po „Jasło” – komiks wyjątkowy w każdym calu.