Love Me Please - Historia Janis Joplin

Cienki lód

Kruche szkło

Janis J, Brian Jones

Jimi H, Anna J

Kruchy lód

Cienkie szkło

- Budka Suflera

  O Janis Joplin słyszał chyba każdy. Możecie nie kojarzyć, jak wyglądała, możecie nie znać jej muzyki – wydaje mi się to nieprawdopodobne, Wam pewnie też, ale z drugiej strony znam takich ludzi, którzy nawet legend muzyki nie kojarzą i żyją tylko disco polo, więc… - ale na pewno kojarzycie chociaż to nazwisko. Przynajmniej większość z Was. A chcielibyście poznać ją bliżej, lepiej, bardziej? Nie tylko jej muzykę, ale ją? No to macie do wyboru kilka opcji – streszczenie losów gdzieś w sieci albo treściwiej: książkę o jej życiu. Bądź też, gdy wolicie szybszą formę, powstał przecież film o jej osobie. Ale możecie też sięgnąć po komiks, który w formie szybkiej, przystępnej i bardzo miłej dla oka, przybliża nam temat.

Janis Joplin, gwiazda lat 60. XX wieku, pierwsza kobieca gwiazda rocka. Buntowniczka. Jej kariera trwała cztery lata, kiedy to powstały cztery jej płyty. Zmarła w wieku zaledwie 27 lat, dołączając do niesławnego „Klubu 27”, zabita przez używki, które ją napędzały. Ale choć od jej śmierci minęło już ponad pół wieku, nadal pozostaje żywa w sercach kolejnych pokoleń.

Komiksowe biografie to rzeczy, których wbrew pozorom nie brakuje. może się wydawać, że rynek komiksowy – także w Polsce – zdominowany jest przez amerykańskie komiksy superhero, europejską fantastykę, dzieła familijne i komediowe oraz mangi, jednakże historie biograficzne też mają się znakomicie. Najlepiej chyba te, poświęcone drugiej wojnie światowej, jak „Maus”, ale nie tylko. Szukacie biografii jakiegoś artysty komiksowego, no to czeka na Was chociażby komiks o Joe Shusterze Macie ochotę na autobiografię człowieka wychowanego na Bliskim Wschodzie – to możecie sięgnąć po „Araba przyszłości”. Twórcy gier? Tu z pomocą przyjdzie np. „Tetris”. Albo możecie też poznać „Orwella”, gdyby naszła Was ochota na biografię pisarza. A to tylko wycinek tego, co dostępne jest tylko na polskim rynku. No a komiksy o muzykach? Jak widać też są – i to nie tylko o Janis, ale i np. Davidzie Bowiem albo takie albumy jak „Dym: Pablopavo– Wywiad graficzny” czy „Love in Vein”. No sporo tego jest, mamy w czym wybierać, więc zostaje pytanie, czy warto sięgać po biografię Janis Joplin – także, jeśli jesteśmy po prostu fanami komiksu a nie samej wokalistki?

A no warto, bo dobry to komiks. Dla miłośników wokalistki warta, rzetelna robota, nieprzesadnie rozbudowana, w końcu to tylko 160 stron (tu swoją drogą cena – czyli stówka bez grosza – mogłaby być niższa, ale cóż), niemniej oferująca wszystko to, co w takiej powieści graficznej znaleźć się powinno. „Love me please” to zatem opowieść o Janis jako gwieździe, ale i po prostu, jako człowieku. To opowieść o jej muzyce, a zarazem i jej czasach. O otoczeniu, o świecie, o pasji, o tragedii, o uzależnieniu, ale i pięknym, onirycznym szaleństwie. Czy wyczerpuje temat? Pewnie nie, ale nie wiem, nie jestem ekspertem od Joplin i jej losów, więc to ci, którzy się na tym znają, powinni się wypowiedzieć, ale wiem, że album znakomicie wprowadza w jej życie i wszystko, co się na nie i na nią składało, zachęcając do powrotu do jej muzyki i spojrzenia na nią z nowej perspektywy.

Bardzo przyjemnie zilustrowany, prosto, ale realistycznie, nawet jeśli czasem wnikamy w iście narkotyczne, hipisowskie, przesycone barwami transy i ładnie wydany, wart jest poznania. Bo nie tylko dobrze wnika w temat, ale i sprawdza się po prostu jako udana, obyczajowa opowieść o człowieku i jego losach. No i potrafi coś w czytelniku poruszyć.