Skowronek

  Wszyscy kojarzymy Ethana Hawke'a jako znakomitego aktora i reżysera, którego filmowe kreacje wpisały się w historię kina. Jednakże z pewnością nie wszyscy wiemy, że jest on również znakomitym scenarzystą na polu komiksu. I właśnie o tym, że tak jest, może przekonać nas komiksowy album pt. „Skowronek”, którego autorem jest Ethan Hawke i który ukazał się w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Mucha Comics. Zapraszam was do poznania recenzji tej pozycji.

 Ojciec i syn w spirali przerażających, mrocznych, niebezpiecznych zdarzeń... Żyjący wraz z matką i jej partnerem nastoletni Cooper marzy o zamieszkaniu z ojcem - dawnym pięściarzem, a dziś strażnikiem w więzieniu. Na wskutek pewnego zbiegu okoliczności chłopak trafia na pewien czas pod opiekę ojca, który z nie do końca racjonalnych powodów zabiera go do pracy. I tak też rozpocznie się dla nich czas niezwykłych prób, gdy przemierzając surowe przestrzenie Teksasu udadzą się oni w pościg za zbiegami z więzienia...

 To film... To mocny, znakomicie skonstruowanym i trzymający w napięciu do ostatnich stron film, przyjmujący tu jedynie postać literackiego komiksu. Mówię o tym z tego względu, że oddając się lekturze tego tytułu czułam się niczym widz w kinowej sali, w której gasną światłą, gdzie znika cały zewnętrzny świat i pojawia się intrygująca, piękna w każdym calu, porywająca historia o ojcu i synu, wobec której nie można przejść już obojętnym. I co by nie powiedzieć, Ethan Hawke nadaje tej literaturze iście filmowej, hollywoodzkiej, ale przy tym i ze wszech miar ambitnej, postaci.

 Komiks ten stanowi sobą opowieść drogi, ukazującej z jednej strony pościg, ale za chwilę wręcz i ucieczkę pary głównych bohaterów, która prowadzi ich przez surowe przestrzenie Teksasu..., z drugiej zaś przedstawiającej zmieniające się, dojrzewające i w jakiejś mierze kształtujące na naszych oczach relacje ojca z synem, w których to koniec końców dojrzalszym okazuje się ten drugi. To inteligentna, wielokrotnie zaskakująca, kulminująca emocje w kilku najbardziej mocnych scenach i zaskakująca finałem, relacja. Najpiękniejsze jest zaś to, że podążając ścieżką losów bohaterów wiemy, że za chwilę wydarzy się coś złego, bardzo złego...

 Ethan Hawke uczynił żywymi swoich bohaterów - ten fakt wydaje się być tu niezwykle ważnym, gdyż zarówno postać Coopera oraz jego ojca Jacka wydają się niezwykle prawdziwymi, realnymi, z krwi i kości. Z jednej strony jest nastoletni chłopiec, który z nie swojej winy przechodzi nagły kurs dorosłości, ponosząc za to wielką cenę i tracąc swoją młodzieńczą niewinność. Z drugiej strony jest dawny wojownik ringu, który wciąż nie pogodził się ze swoim upadkiem i tym samym popełnia kolejne z wielkich błędów. I właśnie ta trudna, gorzka, bolesna relacja syna z ojcem sprawia, że wierzymy w te postacie, w ich nie idealność, w bycie tylko ludźmi...

 Pięknie jawi się także sceneria tego amerykańskiego, teksańskiego dramatu, którą odkrywamy m.in. na polu posępnej mieściny Huntsville, na codzienności pracy w więzieniu, czy też wreszcie na niekończących się przestrzeniach tego specyficznego stanu, gdzie każdy sam jest sobie Bogiem wraz z rewolwerem w ręku. Mamy tu klimat, duszną atmosferę osaczenia, dziwy amerykańskiego stylu życia oraz surowe piękno tego świata, które z jednej strony i owszem - oczarowuje nas sobą, ale też i przeraża tym, jak bardzo jest niebezpiecznym, mrocznym, innym.

 Opowieść ta liczy sobie ponad 250 stron, których jednak nie zauważmy podczas lektury komiksu, gdyż wszystkie one - znów, niczym film, wydają się nam trwać zaledwie chwilę, podczas której dzieje się tak wiele, tak mocno i tak barwnie, że nie mamy najmniejszej ochoty opuszczać tego komiksowego świata. To świadczy o wielkości scenariusza Ethana, który za sprawą swojego filmowego, ale też i już pisarskiego doświadczenia wie doskonale, jak poprowadzić relację, jak zyskać uwagę odbiorcy, jak oczarować go słowem, emocjami, ale też i obrazem.

 Ilustracje tego komiksu - autorstwa Grega Rutha, są bowiem więcej, niż dobre... To maestria kreski, niezwykła dbałość o każde jej pociągnięcie i tym samym każdy detal, lekkość szkicu oraz piękno zróżnicowanego kadrowania, tak by każda sekwencja scen wyglądała inaczej względem tego, o czym i z jaką mocą opowiada. Do tego dochodzą ładne, subtelne, oscylujące wokół szarości kolory, które także nadają niepowtarzalnego charakteru tej szacie. To wielka sztuka komiksowej ilustracji - coś wybitnego.

Komiksowy album pt. „Skowronek”, to rzecz wielka, wspaniała, konieczna w poznaniu. To piękna, poruszająca, wielowymiarowa opowieść o rodzinnych relacjach, o konieczności konfrontacji prawdy z własnymi wyobrażeniami oraz złu, które czasami potrafi zrodzić się niewiadomo kiedy, jak i dlaczego. I jest to również potwierdzenie talentów twórców tego tytułu – Ethana Hawke’a na polu scenariusza i Grega Rutha pod względem ilustracyjnej sztuki. Dlatego też z jak największym przekonaniem polecam i zachęcam was do sięgnięcia po ten tytuł. Zróbcie to koniecznie.