Iznogud. Przygody Wielkiego Wezyra Iznoguda. Tom 7

  Najwyższy czas na kolejne spotkanie z przebiegłym, cwanym, ambitnym, ale też przy tym i niezwykle zabawnym Wezyrem Iznogudem! Oto bowiem ukazała się w naszym kraju najnowsza, siódma już część tej zbiorczej serii, w której znalazły się  cztery intrygujące opowieści – „Kto zabił kalifa”, „Sympatyczny potwór”, „Błąd przodka” oraz „Tysiąc i jedna noc kalifa”. Komiks ten ukazał się oczywiście nakładem Wydawnictwa Egmont.

 Dzieje się tu wiele, zawsze ciekawie i przezabawnie, czyli dokładnie tak, jak dziać się powinno! Cóż my tu zatem mamy... - oczywiście kolejne knowania Iznoguda, który pragnie pozbyć się kalifa, a następnie zając jego miejsce... Posłużą mu ku temu takie zacne koncepty, jak chociażby wywołanie z góry przegranej wojny z innym krajem..., kolejno skorzystanie ze starej, dobrej trucizny..., następnie udział magii, która umożliwia odbywanie podróży w czasie..., czy też wreszcie bazowanie na dawnych prawach, które w pokrętny sposób dają szansę na to, by Iznogud został kalifem... Jest ciekawie, bardzo zróżnicowanie i niezwykle klimatycznie!

 Niniejszy album jest z jednej strony dobrą, być może nie najlepszą w całej serii, ale z pewnością utrzymującą wysoki poziom, odsłoną tej zabawnej, komiksowej opowieści o megalomanii pewnego małego wzrostem Wezyra. Jednocześnie jednak trzeba zauważyć, że jest to zarazem pożegnanie z następcą René Goscinnego w roli scenarzysty tej serii - Jeanem Tabary, co wyraźnie daje się odczuć w kilku z historii. I mamy tym samym tu takie niezwykłe połączenie bajkowego żartu z nostalgią, które z pewnością porusza i skłania do wielu refleksji...

 Pod względem fabuły jest ciekawie, gdyż mamy tu zarówno dalekie podróże, magiczne emanacje, jak i oczywiście całą serię spisków Izngouda  i jego wiernego druha w osobie Pali Bebeha, którzy pragną zabić, ośmieszyć, zdetronizować kalifa. I oczywiście całość scenariusza przyjmuje postać sytuacyjnego i słownego humoru, gdy nasi spiskowcy zazwyczaj wychodzą na swoich niecnych knowaniach gorzej, aniżeli źle. Warto zauważyć także to, że wraz z chronologią zawartych tu historii robi się nieco poważniej, bardziej sentymentalnie, wzruszająco, co również - zważywszy na okoliczności, ma swój wielki urok.

 Mamy ty humor - czasami lekki, familijny, ale nierzadko i nieco czarny, gdy oto nasi bohaterowie nie cofają się nawet przed chęcią zabójstwa kalifa... Mamy mocno obecną magię, która w kilku opowieściach - np. tej związanej z niezwykłym drzewem i podróżami w czasie, odgrywa tu naprawdę wielką rolę... Mamy wreszcie piękną lekcję życia o tym, że zło nigdy nie zwycięża, czego najlepszym przykładem są konsekwencje tytułowego bohatera, który zawsze „dostaje za swoje”. Oczywiście świat i bohaterowie są jak zawsze piękni, wspaniale wykreowani, zachwycający swoją bajkową i komedią postacią. 

 Ilustracyjnie jest dobrze, klasycznie dla kreski Jeana Tabary'ego, czyli jest tu cartoonowa jakość, komediowa forma, pokaźna dawka karykatury oraz lekka, całkiem szczegółowa kreska. To naprawdę dobrze wygląda i równie dobrze się ogląda te obrazki, które wypełnia również bogactwo ładnych, często niezwykle intensywnych, dobrze dobranych kolorów. I oczywiście czasami niektóre sceny wyglądają trochę lepiej, a inne ciut gorzej, ale w całościowym ujęciu jest naprawdę dobrze.

Komiksowy album „Iznogud. Przygody wielkiego wezyra Iznoguda. Tom 7”, to z pewnością pozycja ciekawa, zabawna, gwarantująca znakomitą rozrywkę dla młodszych i starszych miłośników dobrego, przygodowego, komediowego komiksu. Oczywiście mamy za sobą lepsze odsłony tej serii – czy to z udziałem René Goscinnego, czy też już tylko będące dziełem Jeanea Tabary’ego, ale i ten zbiorczy album ma swoją jakość, piękno, wielkość. I dlatego też z jak największym przekonaniem polecam i zachęcam was do sięgnięcia po ten tytuł. Jednocześnie warto zaznaczyć, że przed nami jest jeszcze jedna, ostatnia już część tej serii.