Wersja dla osób niedowidzących
Uleczkaa38
-
Niezależnie od tego, czy obejrzeliśmy znakomity serial „Mandalorian”, czy też jeszcze nie..., i tak warto sięgnąć po komiksową jego postać, która w pierwszym przypadku przywoła wiele przyjemnych wspomnień i emocji, zaś w drugim zachwyci swoją fabularną postacią. I dlatego też z tym większą przyjemnością chcę wam dziś opowiedzieć o komiksie pt. „Star Wars. Mandalorianin. Tom 2”, który ukazał się właśnie w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Egmont.
Mando i Dziecko nie mogą liczyć na choćby chwilę spokoju i wytchnienia, gdy oto do tego pierwszego zwraca się o pomoc początkujący Łowca Nagród, celem wykonania trudnej misji, jaką jest pochwycenie Fennec Shand - poszukiwanej, niebezpiecznej wojowniczki. Mimo początkowych obaw, Mando przyjmuje propozycję... Chwilę potem pojawi się dla niego kolejna oferta nie do odrzucenia, jaką to jest odbicie więźnia z pilnie strzeżonego, kosmicznego okrętu. Jakby tego było mało, tropem Mandolarianina i Dziecka podąża imperialny oficer Moff Gideon, który ma wobec obojga pewne własne, niecne plany...
Rodney Barnes kontynuuje oto swoją barwną, komiksową opowieść o przygodach honorowego Mandolarianina oraz towarzyszącego mu niezwykłego, zielonoskórego Dziecka. Kontynuuje z wielkim rozmachem, ale zarazem i świetnym humorem, który stanowi zresztą już znak rozpoznawczy tej serii. Tym samym mamy tu epicką przygodę, wartką akcję, wspaniale ukazane sceny walki oraz wielkie emocje, które czasami przybierają tę bardziej radosną i zabawną postać, ale czasami też i cechuje je wielki dramatyzm oraz mrok.
Mamy tu przed sobą cztery intrygujące opowieści, gdy oto Mando bierze udział w akcji pojmania poszukiwanej Fennec Shand na pewnym pustynnym świecie...; gdy przyjmuje propozycję odbicia więźnia z kosmicznego statku-więzienia, która to przybierze niezwykle dramatyczny przebieg...: gdy wreszcie wraz z najemniczką Carą stają przeciwko tym, którzy pragną zdobyć dla nieznanych celów Dziecko - na czele z samym Moffem Gideonem. Każda z tych historii jest na swój sposób inną, ale każdą znaczy jakość, efektowność relacji i wielkie emocje.
Tak, jak miało to miejsce w pierwszym tomie serii, tak i tym razem oczarowuje nas niezwykły klimate tej opowieści, gdzie z jednej strony mamy walkę, nawiązania do postaci i zdarzeń z całego Uniwersum Star Wars oraz niezwykłą możliwość odwiedzania kolejnych jego zakątków..., zaś z drugiej coś na kształt zabawnej, familijnej bajki dla najmłodszych, co jest oczywiście zasługą postaci Dziecka, którego imieniu tu jeszcze nie znamy, ale które jest znane widzom serialu. I co najważniejsze, w żadnej mierze nie kłócą się ze sobą te dwa oblicza tej komiksowej historii, co z pewnością nie było wcale łatwym w osiągnięciu.
Ilustracje są piękne dla oka, niezwykle malownicze, przypominające wręcz filmowe kadry, co niektórzy lubią, zaś inni nie, ale mi to w zupełności nie przeszkadza. To płynna, wyrazista i wprawna kreska, dbałość o szczegóły i detale, ciekawe kadrowanie oraz kolorystyka, od której może się w głowie zakręcić. Innymi słowy rzecz ujmując - jest pięknie, efektownie, niezwykle klimatycznie. Autorem tych ilustracji jest Georges Jeanty, którego pracę trzeba tu docenić.
To po prostu świetnie się czyta, gdy śledzimy losy Mando i małego Dzieciaka, którzy odwiedzają kolejne ze światów, którzy poznają dobrych i złych bohaterów z drugiego planu, jak i którzy stają naprzeciw Imperium, które mimo kłopotów ma się całkiem dobrze. I oczywiście jeszcze przyjemniej jest, gdy nie mamy w pamięci tych scen z serialu, ale nawet jeśli, to też jest fajnie.
Tym samym powiem, że komiks „Star Wars. Mandalorianin. Tom 2” stanowi sobą kolejną udaną odsłonę tej serii, na stronach której wiele się dzieje. To przygoda, humor, barwne science fiction i jakość ilustratorskiej sztuki – innymi słowy, brać i cieszyć się lekturą!
