Do Wieńca Wspomnień | Autor: Bohdan Butenko

Bohdan Butenko - polski rysownik, ilustrator, grafik i scenarzysta. Jego ilustracje ukazywały się we wszystkich znanych czasopismach dla dzieci jak: "Miś", "Świerszczyk", "Płomyczek" i "Płomyk". Zilustrował około 200 książek. Stworzył takie postacie komiksowe jak: Gapiszon, Kwapiszon, Gucio i Cezar. Wydawnictwo Iskry wydało niedawno jego książkę Do wieńca wspomnień.

To satyry styczna gra żeńskimi imionami. Autor przypisał poszczególnym imionom kobiecym cechy, które powtarzały się u noszących je pań. Chętnie podzieliłabym się z wami opisem mojego imienia, jednak Bohdan Butenko chyba nie zna zbyt wielu Marii, gdyż zostałam pominięta. Jest za to Mania, ale z tym imieniem się nie identyfikuję i nie reaguję na nie. Do Marianny też jest mi daleko. Część imion została opisana z czułością, inne zaś... no cóż, noszące je panie mogą poczuć się nieco urażone, jeśli zbyt poważnie podejdą do lektury.

Na okładce widnieje informacja, że to pozycja dla dorosłych czytelników. Dlaczego? Niektóre rysunki, które znajdują się w książce, przedstawiają nagie kobiety, ale to raczej nie jest przyczyna ograniczeń wiekowych odbiorców publikacji. Myślę, że chodzi o to, że dorośli zrozumieją lepiej to, co Bohdan Butenko ma im do powiedzenia. Szybciej zrozumieją aluzję i Do wieńca wspomnień będzie dla nich bardziej zrozumiała.

Książkę pochłania się jednym tchem dzięki krótkim, rymowanym opisom imion. Do tej lektury trzeba podejść z przymrużeniem oka, nie można wziąć tego, co się czyta, do siebie, gdyż może wyjść z tego Armagedon. Jeśli nie lubicie satyry, może lepiej podarujcie sobie tę publikację, możecie żałować czasu, jaki przy niej spędzicie.

Autor bardzo umiejętnie posługuje się relacjami damsko-męskimi. Wytyka błędy kobiet, zachowując jednak przy tym wyczucie dobrego smaku. Nikt nie powinien poczuć się specjalnie urażony. Pod warunkiem, że ma poczucie humoru.

Nie czuję się oburzona tą lekturą. Nie czułam się w trakcie jej czytania skrępowana. Nie wiem, czy pozostanie na długo w mojej pamięci, ale mimo wszystko dobrze się przy niej bawiłam. Komu ją polecam? Przede wszystkim fanom tego autora. Oni będą najbardziej usatysfakcjonowani. Wielbicielom satyry także mogę polecić Do wieńca wspomnień. Trudno mi powiedzieć, czy publikacja bardziej spodoba się panom czy paniom, dlatego też nie będę robiła podziału na płeć czytelnika. Ostrzegam tylko, że nastoletni odbiorcy mogą nie zrozumieć przekazu autora. Lepiej dorosnąć do tej lektury.