Córka Ewy | Autor: Honoré De Balzac

Honore de Balzac jest uważany za mistrza literatury francuskiej. Czytelnicy cenili w nim przede wszystkim umiejętność dokładnego sportretowania ludzkiej psychiki i przewrotnej, czasami mrocznej natury, która popycha jednostkę do nieprzewidywalnych czynów. Jako jeden z niewielu mężczyzn potrafił nie tylko zrozumieć kobiety, ale również ukazać głębię uczuć, które odczuwają i wagę problemów przed jakimi stawały. Za mistrzowski popis jego twórczości uważa się cykl ,,Komedia ludzka”, do którego należy powieść ,,Córka Ewy”.

W tej niezwykle pięknej i wzbudzającej wiele emocji książce pisarz sportretował wiele postaci kobiecych, które mimo upływu lat, nadal można spotkać na ulicach wielu miast. Hrabina Maria de Vandenesse czuje się znudzona życiem. W poszukiwaniu wrażeń i coraz nowszych porywów serca wikła się w romans z dramatopisarzem. Jednakże przeżywane przez nią uczucia nie wynikają z głębi serca, lecz stanowią wypadkową ograniczonych możliwości kontaktów społecznych. W pewien sposób kochankowie zostali przymusem wepchnięci sobie w ramiona. W tle tego uczucia znajduje się również kwestia ekonomiczna, która podobnie jak w przypadku pozostałych powieści pisarza jest niezwykle ważna. To przede wszystkim dysproporcje społeczno-ekonomiczne są motorem działań bohaterów, jak i źródłem ich problemów. Balzac zauważa, że los kobiet żyjących w dziewiętnastym wieku w głównej mierze całkowicie zależny jest od pieniędzy. Z uwagi na to, że kobiety nie pracowały zawodowo musiały być utrzymywane przez mężczyzn: ojca, czy braci i w ostateczności przez męża. Również wątek pieniędzy pojawia się w kontekście zakładania nowej gazety. Wówczas czytelnik może obserwować różne szemrane interesy i machinacje finansowe połączone z politycznymi machlojkami.

W przypadku postaci kobiecych Balzac okazuje się mistrzem w opisywaniu ich życia i rozterek. Ich działania i myśli osadza w kontekście różnych sytuacji stanowiących ciekawe obrazki z codziennego życia rodzinnego, czy małżeńskiego. Pisarz bez zbędnych upiększeń i bardzo dosadnie prezentuje studium małżeństwa pojmowanego jako instytucja, umowa zawarta z rozsądku. Opisuje jak w takiej relacji odnajduje się kobieta, której zadaniem jest przede wszystkim bycie ozdobą męża. Ciekawe wzorce zachowań pań można również zauważyć w scenach interakcji z innymi kobietami, w których widać dążenie do rywalizacji napędzane zwłaszcza uczuciem zazdrości. Bo kobieta kobiecie nie wybaczy wielu rzeczy, a zwłaszcza szczęścia, które przeżywa z jej dawnym ukochanym.

Na tle tzw. klasyki literatury powieść Balzaca ,,Córka Ewy” prezentuje się znakomicie. Pisarz nie tylko stworzył postaci ciekawe oraz wzbudzające w czytelniku wiele emocji, zwłaszcza tych skrajnych, ale również okazał się wnikliwym obserwatorem czasów mu współczesnych. Dostrzega problemy społeczne i doskonale opisuje sytuację człowieka, którego życie jest całkowicie zależne od pieniędzy, ale również rozkłada na czynniki pierwsze ludzką duszę. Zwraca uwagę na pragnienia i potrzeby oraz instynkty głęboko ukryte w duszy każdego z nas. Charaktery, z którymi ma okazję czytelnik obcować w tej powieści są wydają się być oparte na wnikliwych obserwacjach poczynionych przez autora, ponieważ zarówno postaci główne jak i epizodyczne są bardzo przekonujące i ani na moment nie przypominają papierowych tworów.

Ponadto Balzac bez zbędnych upiększeń, ozdobników i w bardzo prostej, niemalże ascetycznej formie porusza tematy, które jego zdaniem są najważniejsze. Nieudane małżeństwo, romans, problemy ekonomiczne, wieloznaczna natura kobieca to tylko kilka tematów, które porusza w tej niezwykłej, a zarazem niezbyt obszernej powieści. Tematy uniwersalne, które mimo upływu lat i zmian w obyczajowości nadal wzbudzają skrajne emocje i nadal dotykają każdego z nas. Mimo obecności schematów i stereotypów charakterystycznych dla epoki, w której żył i tworzył autor, działania bohaterów tej powieści niejednokrotnie zaskoczą czytelnika. Z przyjemnością polecam powieść ,,Córka Ewy” i inne utwory tego autora.