Wspólna Orbita Zamknięta | Autor: Becky Chambers

Żyjemy w czasach, kiedy wszelkiego rodzaju platformy internetowe umożliwiają rozwój młodym czy też początkującym twórcom, dając sposobność zebrania funduszy potrzebnych na wydanie gry planszowej, komputerowej czy też debiutanckiej powieści. Mało który wydawca decyduje się inwestować w twórczość opatrzoną nikomu nieznanym nazwiskiem, z góry zakładając, że postępując w ten sposób można wygenerować więcej strat niż zysków. Dlatego też autorzy tacy jak Becky Chambers, nie czekając z założonymi rękami na to, aż szczęście samo się do nich uśmiechnie, wydała swoją debiutancką powieść zatytułowaną Daleko droga do małej, gniewnej planety dzięki funduszom zebranym za pośrednictwem platformy Kickstarter. Krok ten okazał się strzałem w dziesiątkę, gdyż ta wydana w 2012 roku powieść stała się bestsellerem i otrzymała dwie nominacje, otwierając pochodzącej z Kalifornii autorce drogę do biur znaczących wydawców.

Wydana przez wydawnictwo Zysk i S-ka najnowsza powieść Becky Chambers, Wspólna orbita zamknięta, za granicą została wydana już jakiś czas temu, dlatego teraz polski czytelnik na wstępie czyta, iż książka została nominowana do nagrody Hugo 2017 w kategorii „najlepsza powieść”, zdobyła tytuł Prix Julia Verlanger i została umieszczona przez „Publishers Weekly” na liście najlepszych powieści 2017 roku. Patrząc na te wszystkie rekomendacje możemy zakładać, że otworzywszy okładkę książki znajdziemy w jej wnętrzu coś, co raczej nam się spodoba.

Z rekomendacjami jednak – tak jak i czytelniczymi gustami – bywa różnie. Wspólna orbita zamknięta na pewno trafi w gusta miłośników fantastyki naukowej, choć – na wielkie szczęście, moim skromnym zdaniem – mimo iż jest to w sporej części space opera, nie doszukamy się w powieści sztywnego, nudnego stylu Davida Webera. Wręcz przeciwnie; Becky Chambers pisze lekko i z dużym humorem, a czytelnik miejscami ma wrażenie, że autorka bawi się słowami, wprowadzając rozluźnienie i odprężenie między jednym a drugim zwrotem akcji. Czytelnik będzie śledził pełną przygód i niebezpieczeństw podróż przez Galaktykę z barwną załogą „Wędrowca”, a przede wszystkim pozna Lovelace, bohaterkę powieści. Jest to byt mocno oryginalny i intrygujący, gdyż Lovelace była wcześniej sztuczną inteligencją statku. Jednak po całkowitym wyłączeniu i zresetowaniu systemu „budzi się” w nowym ciele. Co więcej, wcale nie pamięta żadnych wydarzeń poprzedzających ten okres. W wyniku powyższych zdarzeń Lovelace uczy się poruszania we wszechświecie i zaprzyjaźnia się z Papryką, impulsywną inżynier, która wykazuje duże chęci, by pomóc Lovelace w nauce i rozwoju. Ich przyjaźń zacieśnia się, a Papryka i Lovelace dość szybko zauważają, że pomimo wszechogromu przestrzeni kosmicznej dwie osoby mogą go wypełnić bez problemu.

Wspólna orbita zamknięta jest powieścią odmienną od innych space oper. Przede wszystkim, nie znajdziemy tutaj przesadzonego okrucieństwa ani groteskowych najeźdźców, za to autorka postarała się, by jej książka była ciepła w odbiorze, a przy tym wciągająca. Intrygująco napisana, porusza wiele tematów ubranych w oryginalną fabularną otoczkę, takich jak tolerancja czy przyjaźń, dorastanie, odmienność i empatia. Na ponad czterech setkach stron Becky Chambers zawarła historię przemawiającą nie tylko do młodego czytelnika, ale również do tego starszego, obeznanego już z literaturą science fiction. Wspólna orbita zamknięta okazuje się więc być powieścią przyjemną, pełną rozrywki, ale i poważniejszej tematyki, książką, którą czytelnik będzie wspominał z uśmiechem na twarzy. Zdecydowanie polecam jej lekturę, zwłaszcza że niełatwo znaleźć coś ambitnego i lekkiego w tematyce space opery. Wspólna orbita zamknięta zachęca dodatkowo do sięgnięcia po inne powieści autorki, zwłaszcza jej osławiony debiut, i wydaje mi się, że będzie warto to zrobić.