Francuskie Służby Specjalne | Autor: Roger FaligotJean GuisnelRemi Kauffer

Ci, których ten temat nie interesuje, obok "Francuskich służb specjalnych" mogą przejść zupełnie obojętnie, ale miłośnikom zagadnień poruszanych w tej publikacji, na jej widok z pewnością zaświecą się oczy. Bardzo gruba, ładnie wydana książka w twardej oprawie obiecuje wiele godzin fascynującej lektury. Czy jest to obietnica, którą można uznać za dotrzymaną?

Autorzy tej pozycji, Roger Faligot, Jean Guisnel i Remi Kauffer, to prawdziwi eksperci od służb specjalnych - dziennikarze i historycy, którzy poświęcili temu tematowi wiele lat, odbyli mnóstwo rozmów, spędzili długie godziny na lekturze odpowiednich dokumentów, sukcesywnie uzupełniali swoje archiwa. I postanowili podzielić się z czytelnikami swoją rozległą wiedzą.

Sięgając po ten tytuł, spodziewałam się, że dostanę coś w rodzaju leksykonu, ale myliłam się - "Francuskie służby specjalne" to fascynująca opowieść, płynnie przechodząca od jednego wydarzenia do drugiego, ukazująca ciągi przyczynowo-skutkowe, pozwalająca zrozumieć, jak działają opisane w niej instytucje i szczegółowo poznać ich historie.
Książka podzielona jest na kilka dużych części, które reprezentują poszczególne okresy najnowszych dziejów Francji - są to: "czasy heroiczne" (1940-1958), okres gaullizmu (1958-1981), prezydentura F. Mitteranda (1981-1995) oraz prezydentura J.Chiraca i N. Sarkozy'ego (1995-2012). Autorzy zaczynają od przedstawienia genezy służb specjalnych - okazuje się, że aby ją poznać, musimy cofnąć się do lat 20. XX w. Potem wędrujemy przez kolejne dziesięciolecia, przyglądając się, w jaki sposób rozwijały się służby, jak reagowały na rozmaite wydarzenia, do jakiego stopnia mogły wpływać na bieg historii. W tej fascynującej opowieści przyglądamy się oczywiście zarówno sukcesom, jak i porażkom francuskiego wywiadu, poznajemy kulisy rozmaitych operacji, przeprowadzonych z różnym skutkiem.

Autorzy postawili sobie za cel stworzyć książkę, po którą będą mogli sięgnąć przede wszystkim laicy - ludzie, którzy nie mają dużego pojęcia o działalności tajnych służb i chcą uzyskać wiedzę na jej temat. Można powiedzieć, że twórcy dopięli swego - ich publikacja nie jest trudna w odbiorze. Znajdziemy w niej mnóstwo konkretnych informacji - faktów, dat i nazwisk, podanych w zupełnie przystępnej formie. To nie jest pozycja, do której trzeba siadać ze słownikiem w ręku, której poszczególne fragmenty trzeba czytać po kilka razy, by cokolwiek z nich zrozumieć - wszystko zostało tu opisane w przejrzysty i ciekawy sposób, choć oczywiście warto być w pełni skoncentowanym podczas lektury, by nie pogubić się w szczegółach.

Powróćmy więc do pytania, które zadałam w pierwszym akapicie tego tekstu - czy "Francuskie służby specjalne" spełniają nadzieje, jakie pokłada w nich zainteresowany tematem czytelnik? Odpowiedź brzmi: Zdecydowanie tak! Jeśli chcecie dowiedzieć się czegoś o francuskim wywiadzie, książka Faligota, Guisnela i Kauffera na pewno Wam pomoże, nawet jeśli startujecie z poziomu absolutnie zerowej wiedzy o tzw. "Basenie". Oczywiście nie jest to pozycja z rodzaju tych, które można "odhaczyć" - przeczytać raz i uznać sprawę za zamkniętą, nie jest to też książka, którą da się przeczytać w bardzo krótkim czasie, lepiej rozłożyć ją sobie na co najmniej kilka tygodni. Trudno zachować w pamięci wszystkie pozyskane podczas lektury informacje, dlatego warto mieć ten tytuł na swojej półce, by móc do niego wracać i przypomnieć sobie szczegóły, które ukryły się w jakichś niedostępnych zakamarkach umysłu. To naprawdę świetna książka i bez wahania polecam ją Waszej uwadze.