Jestem Dziewczyną! | Autor: Yasmeen Ismail

Przed rozpoczęciem czytania tej książki najpierw ją przekartkowałem i ogarnęło mnie lekkie zdziwienie po tym, co tam ujrzałem. Wydawała się jakaś uboga w treść, z przewagą kolorowych ilustracji i krótkimi opisami przedstawionych scen. Jednak po dokładnym przyjrzeniu się stwierdziłem, że tekst i ilustracje tworzą bardzo przemyślaną całość, zawierającą całe mnóstwo treści i przekazów zawartych przez autorkę tej książki. Najprościej rzecz ujmując jest ona według mojego odczucia, w prosty niezwykle czytelny sposób przeciwstawieniem się utartym od stuleci, choć mamy XXI wiek!, przekonaniom, że istnieją sztywno ustalone, raz na zawsze granice, kanony i meandry zachowania, mody, sposoby zabawy i wszelkich form aktywności dla chłopców i dla dziewczynek. Otóż tak do końca nie jest to prawda i trudno się nie zgodzić, że wraz z rozwojem wszystkiego, co otacza człowieka, jego otoczenie, również w sposobie bycia i życia każdego człowieka, młodszego i starszego zachodzą zmiany. Nie może być tak, żeby kiedyś z bliżej nam nieznanych i nieuzasadnionych powodów, przyjęte w zupełnie innych realiach normy, zakazy i nakazy tkwiły i tłamsiły społeczeństwo żyjące tu i teraz, dzisiaj, w galopującym tempie rozwoju nauki i techniki.

Tak jak wszystko wokół nas się zmienia również podejście do realizacji wszystkich, od najprostszych do zupełnie trywialnych potrzeb człowieka także podlega zmianom. I właśnie w tej książce jest to zawarte, opisane i pokazane pięknymi ilustracjami. Mam na myśli dążenie do równego traktowania na wszystkich płaszczyznach egzystencji, chłopców i dziewczynek.

Główna bohaterka książki na samym początku wykrzykuje, że jest dziewczyną! Przez cały czas musi o tym przypominać, powtarzać, jestem dziewczyną! Przeciwstawia się narzuconym konwenansom zachowania przydzielonym dla dziewczynek. Nie, ona będzie się tak zachowywała jak będzie chciała, jak będzie to dla niej wygodne, a nie jak się tego od niej oczekuje. Nie ma zamiaru spełniać oczekiwań bycia słodziutką pluszową maskotką, strojenia minek z buzią w ciup. Wybiera styl zawadiacki, słodko-gorzki, co niektórym kojarzy się z niesfornym chłopakiem, ale nigdy z dziewczynką, cichą i spokojną szarą myszką. Nie przywiązuje wagi do uważnego i wzorowego zachowania przy stole, zjada potrawy i wypija napoje w taki sposób, że osoba obserwująca ją z boku przypuszcza, że to tylko nieokrzesany chłopak, bez wyuczonych manier, zjada posiłek bawiąc się jedzeniem, rozlewa napój, gdzieś spadają okruszki. Jeśli tak robi chłopak to nic się nie stało. Takie zachowanie dopuszczalne jest dla pełnych energii chłopców, ale nigdy nie dla cichych i spokojnych dziewczynek. Kto to widział?

W dalszej części książki dziewczynka jeździ na hulajnodze, wywija akrobacje podczas jazdy a prędkość jaką osiąga jest nieodpowiednia dla dziewczynek. Otóż nieprawda, nasza bohaterka tak jeździ na hulajnodze, bo tak lubi, tak chce i ją to bawi. Ona nie tylko szybko jeździ, ale także szybko biega, podskakuje, niemalże fruwa, prawdziwa akrobatka z niej. Wzbudza troskę osób postronnych, że się „chłopak przewróci”. Więcej ostrożności przy zabawie chłopcze słyszy. Uważaj na siebie, bo sobie coś zrobisz. Kto by przypuszczał, że to dziewczyna? Wybór książki w bibliotece też może być problematyczny dla niej, ponieważ zwykło się uważać, że dziewczynki czytają tylko o motylkach, kwiatkach i misiach. Gdzieżby mogła ją zainteresować budowa statków, czy opis dalekich podróży? Jeśli posiada talent muzyczny i zechciałaby grać na jakimś instrumencie to najlepiej na delikatnym i cichym, stosownym dla dziewczyny. Jak każdy młody człowiek nasza bohaterka lubi się bawić zabawkami, ale ponieważ jest dziewczyną powinna interesować lalkami i misiami, nie samochodami, pociągami, klockami do budowy domów, bo to jest dla chłopców. Także w rozgrywkach sportowych jak się okazuje potrafi rywalizować z chłopcami, chociaż wydawać by się mogło, że dziewczyny to raczej nadają się do uprawiania sportów gimnastycznych albo do pływania synchronicznego.

Wspaniała książka, nawołuje do realizowania autentycznej potrzeby i dążenia do bycia sobą w każdej sytuacji, korzystania z zalet bycia młodym i dzieciństwa. Nie ulegania presji otoczenia, zakazom i ograniczeniom. Realizacji marzeń, spełniania ich, i dążenia do doskonałości. Warto tę książkę poczytać wspólnie z dziećmi a potem porozmawiać i podyskutować o niej. Na wielkie uznanie zasługują piękne ilustracje. Są kolorowe, dowcipne i doskonale oddają atmosferę omawianych scen.