Wakacyjne Przygody Agaty | Autor: Renata AntoniewiczAgata Antoniewicz

Czytam sporo literatury dziecięcej i choć jestem ogromną miłośniczką klasyki tejże, to nie waham się przed sięgnięciem po współcześnie pisane książeczki dla dzieci. W moje ręce trafiła ostatnio niewielka, bajecznie kolorowa książeczka „Wakacyjne przygody Agaty” napisana przez Agatę i Renatę Antoniewicz.

Dzieci mają marzenia, najczęściej całkiem przyziemne, czasem zaskakująco dojrzałe, zawsze jednak spełnienie dziecięcego marzenia to nieprzebrana fala radości i czystego, niezmąconego niczym szczęścia. Mała Agatka również ma marzenie. Bardzo pragnie mieć kotka, bo choć ma już psa, to jednak jej dziecięce serduszko domaga się słodkiego, puchatego kociaka do zabawy i głaskania. Wprawdzie po podwórku spaceruje zdziczały kot, ale daleko mu do oswojenia, a co za tym idzie, ani myśli o harcach i pieszczotach.

W „Wakacyjnych przygodach Agaty” przewija się ogrom dziecięcych emocji. Od nadziei, po rozpacz, gdy ta zawiodła, od poczucia satysfakcji z właściwego postępowania po nieprzebrane szczęście, gdy marzenie się spełnia z nawiązką. Rzecz pozornie tak błaha i zwyczajna jak posiadanie kotka dla małej dziewczynki staje się nieskończonym źródłem szczęścia.

Kontakt dzieci ze zwierzętami jest bardzo ważny, daje im możliwość zatroszczenia się o coś, co żyje i czuje, co w jakimś sensie odwzajemnia włożone starania. Budzi w dzieciach wrażliwość i odpowiedzialność, wprowadzając w życie dziecka nowe obowiązki. I choć w książeczce zazgrzytał mi fakt, że kot Agaty został kupiony (a nie przygarnięty ze schroniska), to nie zmienia to faktu, że przedstawienie dziecku jak wielka radość i odpowiedzialność łączy się ze zwierzakiem jest ważne i wartościowe.

Książeczkę bogato zilustrował Krzysztof Kałucki tworząc zbiór wielu radosnych, kolorowych rysunków przedstawiających Agatę i jej nowego przyjaciela. Kreska oraz dobór barw przywodzą na myśl obrazki wykonywane przez nieco starsze kilkulatki. Taka jest grupa docelowa czytelników, więc ten zabieg nie dziwi, choć może nieco rozczarowywać. Rysunki są kolorowe i zabawne, ale nie zachwycają ani formą, ani przekazem. Jednak nie tylko one wpływają na nasycenie kolorów w tej niewielkiej książeczce, gdyż każda strona tekstu również ma barwne tło a użyty kolor zmienia się wraz z kolejnymi rozdziałami. I choć kontrasty są dość wyraźne, to jednak młodemu czytelnikowi znacznie łatwiej czyta się tekst osadzony w bardziej stonowanym tle.

Językowo książeczka nie jest wymagająca nawet dla początkującego czytelnika. Proste słownictwo, równie prosta składni sprawiają, że opowiastka nie zachwyca finezją. Jest to historyjka przeznaczona dla młodych czytelników, niemniej jednak uważam, że nadmierne upraszczanie tekstu niekoniecznie będzie się wiązało z zachęceniem do lektury, a wykorzystanie stylu nieco tylko bardziej rozbudowanego, pozwala często na znacznie lepsze budowanie nastroju i oddanie świata przedstawionego.

„Wakacyjne przygody Agaty” to prosta książeczka dla młodych czytelników. Opowieść o marzeniach i o tym, że zawsze warto mieć zwierzaka. Nie jest to zła publikacja, wciąż jednak pozostaje bardzo prosta i niestety nieco miałka. Ciężko poczuć którąś z opisywanych emocji targających tytułową bohaterką, co skutkuje tym, że do lektury podchodzi się raczej obojętnie. Jest to pozycja, która raczej spodoba się młodym czytelnikom, ale równie szybko o niej zapomną, bo nie ma w niej nic, co zapadłoby w pamięć i czyniło ją wyjątkową.