Bibliomania | Autor: Charles AsselineauNicky CharlesGustave Flaubert

  Sięgając po pozycję „Bibliomania” nie do końca wiedziałam czego się spodziewać. Zachęciły mnie jednak trzy nazwiska klasyków literatury oraz tematyka – któryż z moli książkowych nie czuje się blisko związany z bibliomanią, czy bibliofilstwem? Ze stopki redakcyjnej dowiedzieć się można, że książka powstała w ramach warsztatów edytorskich studentów filologii polskiej Uniwersytetu Gdańskiego, oddając w ręce czytelników dość niezwykły, choć skromny, tomik.

Książka skupia się, jak nie trudno się domyśleć po tytule, wokół bibliomanii. Znajdziemy w niej esej Charlesa Nodiera oraz po jednym opowiadaniu pozostałych dwóch twórców. Całość została zwieńczona posłowiem – kolejnym esejem autorstwa kilkorga z uczestników wspomnianych warsztatów, w którym starają się znaleźć odpowiedź, na pytanie, czy tak naprawdę jest bibliomania.

Esej „Miłośnik książek” Charlesa Nodiera, to ciekawa pozycja, w lekko humorystyczny sposób analizująca jak do książek podchodzą ludzie autorowi współcześni. Z jednej strony widzi odwrócenie się od literatury szerszego odbiorcy, z drugiej zaś dostrzega obecność bibliomanów, bibliofilów i bukinistów. Każdy typ został odpowiednio scharakteryzowany i wyszczególnienie każdego z nich jest dość istotne.

Kolejnym tekstem jest opowiadanie Gustave’a Faluberta „Maniak książkowy” to lekko fantastyczna kryminalna historia, oparta jednak na współczesnej autorowi miejskiej legendzie. W tym tekście znacznie mniej ważne od poszczególnych książkowych pozycji jest ich posiadania i chęć zdobycia. Emocje głównego bohatera sterują jego krokami nadając znaczenie zdobywanym i traconym przez niego książkom.

Ostatni z wybranych przez studentów tekstów jest „Piekło bibliofila” Charlesa Asselineau, fantastyczny koszmar przeżywany przez głównego bohatera. Wydarzenia na pozór pozbawione wielkiego znaczenia, dla bibliofila stają się niewyobrażalną tragedią. Tu również, jak u Flauberta nie tyle ważne są poszczególne książki, co emocje i przeżycia głównej postaci.

„Bibliomania” próbuje znaleźć odpowiedź na to, czym tak naprawdę jest umiłowanie książek. Kiedy z niegroźnej pasji, staje się niebezpiecznym szaleństwem, nałogiem, z którego szponów ciężko jest się wyzwolić. Niegasnącym pożądaniem coraz to nowych, bardziej wyjątkowych, ciekawszych i rzadkich woluminów. Oryginalnych rękopisów i perełek wydawniczych. Wszyscy autorzy, tworzący w drugiej połowie dziewiętnastego wieku odnoszą się do tej samej sytuacji społecznej. Ci sami księgarze nad brzegami Sekwany, analogiczne aukcje biblioteczne, podobne postacie miłośników książek, których napędza żądza zdobycia unikatowego dzieła.

Pod względem językowym to bardzo przyjemna, urozmaicona lektura. Niezależnie, czy chodzi o rozgrywającą się fabułę, czy o luźne ubranie własnych przemyśleń w słowa, każdy z tekstów czyta się bardzo dobrze i w każdym z twórców znać klasę oraz umiejętność przelewania na papier pięknych zdań.

Tym co jednak najbardziej fascynuje w „Bibliomanii” jest fakt, że pomimo grubo ponad półtorej stulecia od powstania każdego z tekstów one wciąż pozostają aktualne. Dzisiejszy podział miłośników książek będzie bliźniaczy z tym, jakiego dokonał Nodier. Współcześnie również znaleźć można indywidua, którzy dla zdobycia cennego tomu jest ważniej są w stanie posunąć się znacznie dalej, niż pozwala na to prawo i moralność. Bez problemu też odnajdziemy przedmioty stanowiące bibliofilskie piekło i choć może ich zakres nieco się rozszerzył o wszystkie streszczenia, skróty, czy idiotyczne poradniki, to wciąż pełen jest roczników statystycznych, czy kiepskich romansów.

„Bibliomania” to bardzo udana, zdecydowanie warta uwagi pozycja. To jedna z tych nielicznych książek traktujących o książkach, o tym jak są one postrzegane przez ludzi i jak wielkie znaczenie mogą mieć w ich życiu. To dzieło zaskakująco współczesne, przy okazji zbierające teksty, które trudno jest znaleźć gdzie indziej. Wydobyte na światło dzienne, udostępnione szerszym odbiorcom przez grupę studentów są czymś, po co warto sięgnąć, choćby w celu lepszego zrozumienie siebie i tego, jak podchodzi się do literetury.