Magnolia Parks | Autor: Jessa Hastings

  Czy Magnolia Parks to typowy romans? Lekki, łatwy i przyjemny w odbiorze? Na pewno nie jest zbyt wymagający, raczej służy jako umilenie nadmiaru wolnego czasu …

Magnolia Parks jest piękną i bogatą młodą dziewczyną. Czas spędza na londyńskich salonach, licznych imprezach i w nocnych klubach. B.J. Ballentine to ten, który złamał jej serce. Uroczy model i miłośnik damskich wdzięków. Bogaty i ekscentryczny. Wydaje się, że są sobie pisani, wszyscy wkoło nich mają takie przekonanie. Jednak ich relacje niespodziewanie się ochładzają, a to za sprawą działania mężczyzny. Dlaczego tak postąpił? Przecież tak bardzo zależało mu na Magnolii, to miłość jego życia. Każde z nich zaczyna żyć swoim życiem. Ona spotyka się z innymi mężczyznami, licząc, że szybko zapomni o tym jedynym. On sypia prawie ze wszystkimi kobietami, które się wkoło niego kręcą. Chce zagrać dziewczynie na nosie i sprawić, aby zazdrość nie dała jej chwili wytchnienia. Jak daleko oboje się posuną? Czy jest jakaś granica, nie której jednak nie przekroczą? Czy wrócą do siebie i przebaczą sobie wszystkie przewinienia, czy też ten toksyczny związek nie ma już żadnych szans? Przekonajcie się, w którą stronę przechyli się szala i jakie emocje odniosą zwycięstwo.

Magnolia Parks to lektura, która opisuje krąg młodych dwudziestolatków, żyjących w świecie londyńskich elit. W moim odczuciu mają bardzo smutne i nudne życie, pozbawione sensu i poczucia wartości. Czym się zajmują na co dzień? Zakupami w modnych i drogich sklepach, imprezowaniem w nocnych klubach, relaksem i odpoczynkiem. Często żyją na rachunek swoich majętnych i sławnych rodziców. Nie mają żadnych obowiązków. A czy mają jakiś sens w swoim życiu? Mam wielkie wątpliwości. Dla mnie ta lektura to pochwała nicości, marazmu i zepsucia. Ludzie żyją dniem dzisiejszym, trwonią pieniądze, smutki i problemy topią we wszelakich używkach. Nie potrafiłam w tej historii odkryć drugiego dnia, nie zostawiła po sobie dobrego wrażenia. Bo też przedstawiony świat jest zepsuty przez kłamstwa i intrygi, i też wzajemne oskarżenia. I już dawno nie spotkałam tak irytujących bohaterów, zarówno Magnolia, jak i B. J. są siebie godni. Niezdecydowani i niewiedzący, jakie są ich oczekiwania od życia. Zepsuci i ekscentryczni, nie potrafiący szanować tej drugiej, ukochanej osoby.

Historia bardzo przewidywalna i prosta, tylko nie do końca od razu wiadomo, w którą stronę podąży ich związek. Są dwa wyjścia, albo będą razem, albo się rozstaną. I to jedyna niewiadoma do samego końca. Jeżeli jesteś ciekaw, jak potoczy się ta relacja to jednak musisz poczekać do finału. Za sprawą licznych zwrotów w wzajemnych relacjach głównych bohaterów, nie można tego przewidzieć. Nie jest to głęboka i wzruszająca powieść, można ją raczej potraktować jako umilenie wolnego, wiosennego dnia.