Dotknąć Gwiazd | Autor: Zula Ankanon

  Książka, która zasługuje na mocną czwórkę. Kawałek solidnie napisanej historii, która zmusza nas do autorefleksji. To zawsze cenne gdy obcujemy z literaturą, a ostatnio coraz rzadsze wśród nowości wydawniczych.

Imię i nazwisko autorki brzmi dość egzotycznie, ale to raczej zmyłka. Spodziewałem się, że to tłumaczenie powieści, która powstała gdzieś za wielką wodą. Okazuje się jednak, że to pseudonim artystyczny naszej rodaczki, o której niełatwo znaleźć więcej informacji, niż to co sama o sobie napisała na obwolucie książki.

Tego typu sytuacje sprawiają, że jestem nieufny. Ciężko mi pojąć dlaczego, niektórzy autorzy upierają się przy tym, aby publikować pod fałszywym nazwiskiem. Dają mi w ten sposób sygnał, że albo coś ukrywają, albo wstydzą się przyznać do swojej twórczości. Dlatego – po kilku rozczarowaniach – jestem bardzo ostrożny w przypadku sięgania po tego typu powieści. Postanowiłem jednak dać szansę Zuli Ankanon, ponieważ zainteresował mnie opis wydawnictwa, streszczający o czym traktuje jej powieść.

„Dotknąć gwiazd” to pozycja bardzo aktualna. Napisana i wydana w tym roku, jest umocowana w realiach jakie dobrze znamy. Choć autorka puszcza wodze swojej fantazji, za co przecież kochamy powieści, to jednak dotyka w swojej książce aktualnych problemów. Uczynienie z głównej bohaterki influencerki internetowej to dobry pomysł. Ponieważ coraz więcej ludzi (nie tylko młode pokolenie!) wybiera tę drogę w życiu – albo marzy o tym, aby ze swojej obecności w sieci uczynić źródło dochodu. Postać Anastazji może nam otworzyć oczy na pewne cienie, które towarzyszą blaskom takiej drogi.

Według mnie jest to książka głównie o uzależnieniu. O tym jak niszczycielska jest to siła. Nikt z nas nie jest w stu procentach bezpieczny. Nawet jeśli wydaje nam się, że opisywana tu historia nas nie dotyczy, warto pamiętać, że „pycha kroczy przed upadkiem”. Potencjalnie każdy z nas może wdać się w destrukcyjną relację. Czynnikiem, który nas uzależnia może być wszystko, od Internetu po złego człowieka, którego spotkamy na naszej drodze. „Dotknąć gwiazd” wiele mówi o toksycznych relacjach.

Choć książka traktuje o niebezpieczeństwach, to również pełna jest nadziei. Nie chcę zabrzmieć zbyt patetycznie, ale jak to śpiewał swego czasu Czesław Niemen – „lecz ludzi dobrej woli jest więcej, i mocno wierzę w to, że ten świat nie zginie dzięki nim”. Historia Daniela i Anastazji pozwala nam na optymizm. Połączenie ich losów ze słowami piosenki „Dziwny jest ten świat” może być nieco naciągane, ale takie skojarzenie nasunęło mi się po lekturze tej powieści.

Podoba mi się w niej to, że kończy się happy endem. Czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Z jednej strony to lektura lekka, ale nie traktuje o sprawach miałkich. Oczywiście nie jest to literatura, którą uznalibyśmy za nad wyraz ambitną. Nie jest to wybitne arcydzieło literatury, które ma potencjał aby podbić zagraniczne rynki wydawnicze. Jest to jednak pozycja intrygująca, która nie powinna nikogo rozczarować.

Mogę ją polecić, zwłaszcza młodszym czytelnikom, których dorastanie przypadło na okres powszechnego dostępu do Internetu. Odnoszę wrażenie, że wciąż nie do końca wiemy jak radzić sobie z technologią. I może to leży u podstaw tego, że faktycznie wielu zwyczajnie sobie nie radzi z siecią. Tak wielu ludzi uwikłało się w dziwne, niebezpieczne historie.

„Dotknąć gwiazd” to książka, która nie jest pozbawiona błędów i słabszych fragmentów. Ale mimo to trzeba uznać, że się broni. To solidna pozycja z jasnym przesłaniem. Polecam.