chcę zamieszkać w bibliotece
-
Karmele Jaio, poprzez swoje opowiadania zawarte w zbiorze „To nie ja” podejmuje odważną próbę ukazania esencji tego, czym może być dojrzała kobiecość. Jej bohaterki to kobiety po czterdziestce, znajdujące się w różnych punktach życiowych. Autorce udało się uniknąć pułapki patosu, męczeństwa lub użalania się nad trudnościami, zamiast tego skoncentrowała się na realistycznym przedstawieniu codziennych doświadczeń, marzeń, tęsknot i refleksji bohaterek. W rezultacie powstały opowiadania, które stanowią świadectwa kobiecych przeżyć, podczas których protagonistki ponownie odkrywają same siebie.
Proces ten często wiąże się z koniecznością redefiniowania najbardziej fundamentalnych zasad, kluczowych prawd i elementarnych pojęć, które stanowiły podstawy dotychczasowego życia bohaterek. Kobiety opowiadają o tym, co jest dla nich istotne, o rodzinie, partnerstwie, tożsamości i przyszłości. Jednak Jaio nadaje im sprawczości – bohaterki są aktywnymi uczestniczkami swojego życia, nie boją się wziąć spraw w swoje ręce, podejmować odważnych decyzji i wyrazić swoich potrzeb i uczuć.
Warto zwrócić uwagę na styl i język, jakimi Jaio posługuje się w swoich opowiadaniach. Postacie są przedstawione z delikatnością i czułością, ale bez nadmiernego rozczulania czy sentymentalizmu. Mimo że opowiadania są dość krótkie, autorka potrafiła tak je skonstruować, że czytelnik może zrozumieć każdą z protagonistek i zidentyfikować się z ich życiowymi dylematami. Jednocześnie, historie pozwalają postawić się na miejscu kobiet i zadać sobie pytanie „co ja bym zrobiła/zrobił w tej sytuacji?”, dzięki czemu czytelnikom łatwiej empatyzować z wyborami bohaterek.
Bardzo mnie cieszy fakt, że na polskim rynku wydawniczym znalazło się miejsce dla książki poświęconej w całości dojrzałym kobietom. W dzisiejszym społeczeństwie młodość i piękno często są promowane jako jedne z najważniejszych wartości, a dojrzałe kobiety nierzadko są pomijane lub niedoreprezentowane w mediach i literaturze. Jednak Jaio postanowiła dać głos i przestrzeń do wyrażenia swoich uczuć, myśli i doświadczeń właśnie im, tym samym czyniąc „To nie ja” publikacją unikatową. Niemniej jednak warto zaznaczyć, że „To nie ja” nie jest książką przeznaczoną wyłącznie dla dojrzałych kobiet. Sama nie osiągnęłam jeszcze tego wieku, ale z przyjemnością zbliżyłam się do tego świata, z którego mogłam czerpać wiele wartościowych spostrzeżeń i przemyśleń. To pozycja, która może dostarczyć zrozumienia dla problemów i dylematów kobiet, ale warto podkreślić, że mimo iż jest to literatura kobieca, nie jest to propozycja zarezerwowana wyłącznie dla kobiet. Czytelnicy również mogą znaleźć tu wiele interesujących treści, a książka może przybliżyć mężczyznom perspektywę i doświadczenia ich partnerek, członkiń rodziny, koleżanek czy przyjaciółek. To świetna okazja do podjęcia próby zrozumienia, jak myślą i czują kobiety, co może pomóc w budowaniu lepszych relacji i porozumienia między płciami.
Na uwagę zasługuje również tytuł zbioru, który może być interpretowany w różnych kontekstach. Po pierwsze, jako wyznanie autorki, podkreślające, że opisane przez nią sytuacje są zdarzeniami z życia innych kobiet, co czyni ich doświadczenia bardziej uniwersalnymi. Być może więc autorka chciałaby postawić się jedynie w kronikarskiej roli, oddając głos samym bohaterkom. Po drugie, może to być próba zaintrygowania czytelników przewrotnym tytułem: zdarza się przecież, że w trakcie lektury mamy problem z utożsamieniem się z bohaterami, zrozumieniem ich, brakuje nam w nich „czegoś naszego”. Tutaj możemy odnieść wrażenie, że pomimo iż historie są niesztampowe i niepowtarzalne, jest w nich jakaś cząstka nas samych. I wreszcie „To nie ja” może wypowiedzieć każda z bohaterek, ponieważ stają one w obliczu momentu granicznego, kiedy muszą same określić, kim tak naprawdę są.
Opowiadania spod pióra baskijki są przykładem literatury, która jest zarówno wnikliwa, jak i angażująca. Karmele Jaio ma zdolność pisania o codziennych sprawach w sposób przykuwający uwagę i wciągający, ale nie męczący. Jej opowiadania są pełne emocji, a postacie i ich problemy są autentyczne, przez co można się z nimi utożsamiać. To doskonały przykład, jak literatura może być zarówno rozrywkowa, jak i głęboko przemyślana.
Podsumowując, „To nie ja” Karmele Jaio to zbiór opowiadań, które ukazują dojrzałą kobiecość w sposób realistyczny i przemyślany. Autorka nadaje swoim bohaterkom głos i tożsamość, pozwalając im wyrazić swoje uczucia. To literatura angażująca i emocjonalna, która zasługuje na uwagę i docenienie, jednak czyta się ją łatwo, dzięki czemu nie przygniata czytelników ciężarem ładunku emocjonalnego.