Żywi Ludzie | Autor: Jana Wagner

  Po „Pandemii”, która zrobiła na mnie duże wrażenie sięgnęłam po kolejny tom serii - "Żywych ludzi" Jany Wagner. Tym razem nie jest to już powieść drogi, gdyż szczęśliwie Anna, jej rodzina i przyjaciele dotarli do upragnionego miejsca przeznaczenia, ale zamiast emocji związanych z koniecznością przeżycia w trasie, Autorka serwuje nam nie mniej wrażeń,  tworząc thriller psychologiczny o tym, jak przetrwać na krańcu świata.

Akcja powieści niemal w całości została umiejscowiona na małej wyspie u wybrzeży fińskiej granicy, na której toczyć się będzie życie jedenastki bohaterów powieści. Statyczność miejsca, w którym prowadzona jest fabuła sprawia, że dużo większy nacisk tym razem Autorka kładzie na zobrazowanie emocji i wzajemnych relacji jakie kształtować się będą w tej grupie. Jest to tym bardziej ciekawe, że nie są to postaci związane ze sobą wyłącznie więzami krwi, ich los został ze sobą niekoniecznie w pełni świadomie powiązany, a mimo tego, muszą nauczyć się żyć ze sobą tolerując swe ułomności.

Ta wspólna egzystencja jest tym trudniejsza, że wysepka na którą bohaterowie powieści dotarli nie okazała się ziemią obiecaną, mlekiem i miodem płynącą, ale przestrzenią, w której muszą nauczyć się żyć ze sobą w nieludzkich warunkach w ciągłej obawie o swe życie, gdyż jak się okazuje, nie tylko strach przed śmiertelną chorobą, ale i niebezpieczeństwo ze strony innych, którzy tak jak i oni walczą o życie, będzie im grozić. To sprawia, że Autorka budując powieściową narrację stawia pytanie, jak zachować człowieczeństwo i przetrwać w obliczu ekstremalnych okoliczności, a także jakie wyzwania i zagrożenia czekają na grupę ocalałych.

Podobnie jak w poprzedniej części, także i w „Żywych ludziach” Jana Wagner w niezwykle sugestywny sposób buduje napięcie prowadzonej przez siebie intrygi. Już trwoga wynikająca z faktu, że akcja toczy się w karelskiej tajdze przeraża swą drapieżnością, a jeśli dodatkowo uświadomimy sobie, że Anna i jej bliscy całkowicie odcięci są od cywilizacji i zmuszeni do tego, by liczyć jedynie na siebie, potęguje tę grozę.  Surowy klimat i równie sroga natura nie zapewnia obfitości wiktuałów, które mogłyby zapewnić byt, w konsekwencji nieustający głód, konieczność walki z nieprzychylną aurą będzie wywoływało konflikty. Te będą wręcz nieuniknione.

Umiejscowienie akcji na wyspie sprawia również, że większy nacisk niż poprzednio położony został tym razem na zobrazowanie psychologicznych portretów postaci powieści, w tym ich życiowych historii z czasów przed pandemią. Trzeba przyznać Janie Wagner, że każda z jej książkowych postaci została w mistrzowski sposób wykreowana, a dodatkowo możemy obserwować ewolucję postaci, co szczególnie wyraźnie wybija się w charakterystyce dziecięcych bohaterów. Autorka bada ich emocje, lęki i marzenia, co sprawia, że czytelnik ma możliwość głębokiego wczucia się w sytuację każdej z postaci. To czyni "Żywych ludzi" jeszcze bardziej przekonującym, bo to nie tylko opowieść o przetrwaniu, ale także o zmianach i rozwoju osobistym.

Położenie znacznego nacisku na emocje sprawia, że kolejnym istotnym tematem powieści jest konflikt między jednostką a społecznością. Bohaterowie muszą nauczyć się żyć razem, zrozumieć swoje odmienności, tolerować słabości i różnice charakterów, a przede wszystkim znaleźć wspólny język. To niewątpliwie jedna z najważniejszych warstw książki, która ukazuje, że w sytuacjach ekstremalnych nie tylko fizyczna, ale także psychiczna wytrzymałość poddana jest próbie.

Wagner nie unika również pytań o moralność, w kontekście wyborów, jakie bohaterowie muszą podjąć. Czy warto poświęcić jednostkę dla dobra większego dobra? Jakie wartości są naprawdę ważne, gdy życie staje na wadze? Te pytania pozostają obecne przez całą książkę i stanowią istotny element refleksji czytelnika.

Jana Wagner w "Żywych ludziach" stworzyła przerażający, ale jednocześnie niezwykle intrygujący świat, w którym zderzają się ludzkie emocje, strach przed nieznanym oraz tęsknota za normalnością. Polecam tę powieść wszystkim miłośnikom thrillerów psychologicznych i literatury, która prowokuje do refleksji.