Miłość Od Elfiego Wejrzenia | Autor: Kerrelyn Sparks

W moje ręce wpadła ostatnio powieść autorstwa Kerrelyn Sparks z serii “W objęciach magii” pod żartobliwym tytułem “Miłość od elfiego wejrzenia”. Czy była to lektura przyjemna? Częściowo tak. Mamy tutaj do czynienia z typową książką z gatunku high fantasy, w której spotkamy wiele nadnaturalnych gatunków i wpadniemy w wartki wir wydarzeń umiejscowionych w magicznym świecie. I choć zapowiadało się, że ta pozycja ma w sobie wszystko, co jako zagorzała czytelniczka fantastyki uwielbiam, czegoś mi zabrakło, by móc zaliczyć ją do ulubionych tytułów z tego gatunku. 

Historia opowiada losy Sorchy, jednej z pięciu przybranych sióstr, które są Objętymi – osobami obdarzonymi magiczną mocą. Z powodu niefortunnie podjętej decyzji, dziewczyna wpada w ręce wroga, a następnie zostaje uratowana przez słynnego Leśniczego. Tak rozpoczyna się ich wspólna przygoda, pełna niebezpieczeństw i intryg, podczas której zaczynają pałać do siebie uczuciem, które początkowo wcale im nie odpowiada. 

Romans Sorchy i Leśniczego na okładce książki został przedstawiony właściwie jako enemies to lovers, ale ten motyw w tym wypadku uznałabym za odrobinę naciągany. Między bohaterami nie ma nienawiści, owszem przekomarzają się ze sobą bardzo często, ale przede wszystkim Sorcha zawdzięcza Leśniczemu uwolnienie z opresji. Powieść ogółem powiela wiele schematów, jest dość przewidywalna i niestety mało zaskakująca. Fabuła gna do przodu zbyt prędko, wszystkie wydarzenia w książce zostały upchane w kilka dni życia bohaterów, przez co na przykład romans protagonistów wypada mało autentycznie. Brakuje tu chemii, rozwinięcia ich relacji, pozwolenia czytelnikowi na zaangażowanie się w to rodzące się uczucie. Rozumiem, że w powieści został wykorzystany motyw eliksiru miłości, ale do mnie to, jak Autorka zbudowała relację Sorchy i Leśniczego, niestety nie trafiło. Wątki romantyczne są moimi ulubionymi w tego rodzaju powieściach fantasy, więc tym bardziej mi przykro, że ten właściwie w żaden sposób mnie nie poruszył.

Książka jest zabawna, potrafi wywołać uśmiech na twarzy czytelnika, ale momentami humor w powieści był dla mnie już zbyt infantylny. Wydawało mi się, że Autorka chciała stworzyć tytuł dla młodszych czytelników, ale z drugiej strony sceny erotyczne temu zaprzeczają, bo nie są odpowiednie dla nastolatków. Mam również wrażenie, że i w nich nie do końca Sparks sobie poradziła. Nie wywołały u mnie szybszego bicia serca, wręcz nie spowodowały żadnych emocji, mimo że były bardzo obrazowe. W związku z tym nie do końca rozumiem, kto w sumie jest targetem docelowym tej książki. 

Od razu chcę zaznaczyć – nie jest to powieść zła. Osobom dopiero rozpoczynającym swoją przygodę z fantastyką naprawdę może się spodobać. To lektura lekka, przyjemna, zabawna z wyraźnie zaakcentowanym wątkiem romantycznym. Natomiast dla wielbicieli gatunku może być nieco zbyt schematyczna. Sorcha jest bohaterką, która naprawdę da się lubić, a postać Leśniczego również została ciekawie wykreowana, ale znów – zwroty akcji związane z jego charakterem nie były dla mnie w żadnym stopniu elementem zaskoczenia. 

Tom o losach Sorchy i Leśniczego w wydaniach anglojęzycznych jest dopiero czwartą częścią całej serii. Z tego względu przy rozpoczęciu historii można się na chwilę zgubić. Trzy z pięciu sióstr mają już swoją opowieść za sobą, ale niestety polski czytelnik nie miał okazji się z nimi zapoznać. Nie rozumiem, dlaczego wydawnictwo zdecydowało się na publikację cyklu Sparks dopiero od tego tomu. Mimo to chciałabym wspomnieć o tym, że książka jest naprawdę fenomenalnie wydana. W mojej biblioteczce prezentuje się po prostu fantastycznie.

Poleciłabym każdemu, aby sam zagłębił się w historię Sorchy i Leśniczego i zadecydował, czy to książka dla niego. Myślę, że powieść może dostarczyć wiele rozrywki i zapewnić odprężenie na niejeden wieczór. Mnie nie porwała, ale z ciekawości na pewno sięgnę po kolejną część.