Rabbits | Autor: Miles Terry

  Na opowiedzenie o niektórych opowieściach brakuje słów. Istnieją historie, które są tak specyficzne, że aż trudne do ocenienia. Tego typu książką jest właśnie Rabbits autorstwa Terry’ego Milesa.

Od wielu lat K. jest miłośnikiem Rabbits – tajemniczej gry, w której polem rozgrywki jest cały świat. Do tej pory jednak nie udało mu się zostać graczem. Niespodziewanie mężczyzna zostaje poproszony o pomoc przez Alana Scarpio, miliardera i rzekomego zwycięzcę jednej z poprzednich edycji. Scarpio twierdzi, że Rabbits psuje się, K. zaś jest jedyną osobą, która może ochronić świat przed zagładą. Jak się okazuje, jest to dopiero początek spirali. Od tego czasu K. rozpoczyna rozgrywkę. Jeśli jej nie wygra, nie czeka go nic dobrego.

Jestem przekonana, że czytelników Rabbits można podzielić na trzy grupy. Niektórzy okażą się wybitnie niezadowoleni z lektury. Nie zrozumieją większości i możliwe nawet, że zdecydują się na porzucenie jej w trakcie czytania. Inni będą zachwyceni jej złożonością, szczegółowością i dopracowaniem. Nie będą w stanie oderwać się od pierwszych stron do samego końca. Trzeci typ odbiorców, do których zdecydowanie mogę zaliczyć siebie, nie do końca będzie w stanie ocenić powieść. Będą oni zaciekawieni, a jednak lekko zbici z tropu. Docenią historię, choć nie zrozumieją wszystkiego.

Taki podział wynika z charakteru książki. Rabbits jest na wskroś geekowsko-nerdowską powieścią. Można odnaleźć w niej wiele elementów, które zrozumiałe będą jedynie dla pewnych dość konkretnych środowisk. Z jednej strony Terry Miles odwołuje się do klasyków kinematografii, literatury czy gier. W niektórych sytuacjach bezpośrednio wskazuje tytuły, w innych – jedynie cytuje czy przywołuje elementy świata przedstawionego.

Jednocześnie autor przytacza różne teorie naukowe, które często powiązane są z teoriami spiskowymi. Niekiedy Miles sam buduje te powiązania. W związku z tym powieść nabiera wyjątkowego, parapsychicznego charakteru. To wszystko w połączeniu ze specyficznym tokiem narracyjnym sprawia, że Rabbits staje się dość hermetyczną pozycją.

Książka podzielona jest na rozdziały, jednak w ich obrębie również następują różne zawirowania przestrzenne i czasowe. Czytelnik w jednej chwili może iść ulicą z bohaterem, by już kilkanaście zdań później zrozumieć, że gdzieś zniknęło kilka godzin czy dni z życia postaci. Ciąg wydarzeń wielokrotnie jest zaburzany. Wybija to z rytmu, ale jednocześnie może intrygować. Zarówno K., jak i odbiorca nie jest w stanie powiedzieć, co w przypadku powieści jest prawdą, a co – fikcją. Choć główny bohater stara się tego dowiedzieć, do samego końca towarzyszy mu odczucie, że nie ma wszystkich elementów układanki; że coś mu umyka. Jest to intrygujący zabieg, który trzyma większość czytelników przy lekturze i nie pozwala pozostawić książki nieskończonej.

Sam K. jest postacią nietuzinkową. Nawet po skończeniu powieści nie wiadomo, jak tak w rzeczywistości wyglądało jego życie; czy to, co miało miejsce, wydarzyło się, czy może było elementem gry. Czytelnik niby poznaje jego przeszłość, a jednak nie jest jej pewien. Sam K. również często ma dziury w pamięci, co jeszcze bardziej rozbija postać. Można nawet zastanawiać się, czy on istnieje. Wątpliwość ta nie pojawia się w przypadku pozostałych postaci. Są one jak najbardziej realny. K. jednak jest inny, zawieszony gdzieś pomiędzy światem prawdy a snu, ułudy. Przez to bohater jeszcze bardziej intryguje.

Choć nie byłam w stanie zrozumieć wszystkich teorii przedstawionych w Rabbits, co wiązało się z lekką frustracją, książka mnie zaintrygowała. Terry Miles stworzył utwór idealny dla miłośników parapsychicznych gier; dla nerdów, geeków; dla osób wierzących w teorie spiskowe. Jeśli w jakimś stopniu zaliczacie się do którejś z powyższych grup, koniecznie musicie bliżej przyjrzeć się tej książce!