Minaris. Księga 1. Syn Oriona | Autor: Maria Garbień

       Kto wie, może wśród nas, mieszkańców nudnej Ziemi, kryją się potomkowie elfów, goblinów, czy innych niezwykłych ras, które uważamy za baśniowe? Może świat ma więcej wymiarów niż myślimy, może istnieje tych światów więcej i można się miedzy nimi przemieszczać? Oczywiście, gdy się wie, jak to robić.

       Adrian i jego siostra Gabi, osieroceni przez rodziców, czują się inni od swoich rówieśników. To wrażenie niedopasowania towarzyszy im nie od dziś, choć trudno im sobie wytłumaczyć, skąd się bierze. Jednak, jak okaże się już wkrótce, jest ono najzupełniej uzasadnione. Rodzeństwo to potomkowie ważnego elfa, Oriona, który przeszedłszy przez czarodziejski portal, schronił się przed ścigającym go wrogiem właśnie na Ziemi. Do dzieci i ich przyjaciela, Mikołaja, wkrótce odezwie się przeszłość. Przepowiednia proroka o wielkiej wojnie, Wojnie Ostatecznej elfów oraz ich sprzymierzeńców z goblinami, zaczyna się spełniać.

       Akcja nabiera tempa, a Adrian musi oswoić się ze swoją nową, odpowiedzialną rolą, a także zapanować nad nowymi umiejętnościami, o których dotąd nie wiedział nawet, że je posiada. Tymczasem okazuje się, że jest kimś niezmiernie ważnym, zmiennikiem magii Światła i Ciemności, wiec wróg będzie na niego polował tym zajadlej. Chłopiec musi więc szybko wszystkiego się nauczyć, począwszy od walki mieczem.

       To całkiem niezła powieść fantasy dla młodzieży, której nie tylko będzie odpowiadało tempo akcji, gnającej do przodu z prędkością wichru i ilość wątków, ale także postacie głównych bohaterów, nastolatków, którzy w sytuacjach ekstremalnych radzą sobie znakomicie, podejmują się odpowiedzialnych zadań i mogą ufać swojej przyjaźni. Mikołaj nie ma żadnych związków z magią, jest zupełnie zwyczajnym „ziemskim” nastolatkiem. Jednak robi wszystko, by pomóc przyjacielowi, bez względu na ryzyko.

       Ciekawie wykreowany, magiczny świat, a nawet kilka światów, miedzy którymi można wędrować przekraczając portale. Każdy z nich jest nieco inny, posiada charakterystyczne dla siebie cechy, To krainy Minaris, dom elfów, goblinów, krasnoludów, smoków i drzewców oraz gadających zwierząt i potwornych sakarsów. „Otaczał ich las. Stali na niewielkiej polance. Od Portalu wiodły cztery drogi. Ta na północ prowadziła do ogromnej rzeki, której wstęga odbijała promienie zachodzącego słońca i połyskiwała między drzewami. Droga na południe, tak jak na zachód i wschód, wiodła do lasu. W tych stronach nie było jednak widać, co kryje się za drzewami. Daleko za lasami, na południowym wschodzie, piętrzyły się ogromne góry. Tak samo wyglądało to na północy, tylko że te północne góry w zachodzącym słońcu wyglądały na czerwone.” I w tych oto bajecznych światach toczą się rozgrywki o tron, dopełniają się zemsty i przelewa się bratnia krew. A władcy każdego z nich pragną czegoś od Adriana i wyrywają go sobie z rąk.

       Książka napisana jest przystępnie i czyta się ją z zainteresowaniem, a rezolutnych i śmiałych chłopców nie można nie polubić. Ilustracje pomagają naszej wyobraźni, a zamieszczone mapki czterech krain Minaris ułatwiają orientowanie się w ich rzeczywistości. To nieskomplikowana fantasy, na jeden-dwa mile spędzone w jej towarzystwie wieczory. Dostarcza rozrywki, pobudza naszą fantazję i zaspokaja potrzebę przygody. A to dopiero tom pierwszy. Co za niespodzianki autorka zaserwuje nam w kolejnej odsłonie perypetii zmiennika pozażywiołów przekonamy się zapewne już niedługo.