Bali. Opowieści Z Wyspy Bogów | Autor: Aleksandra Najda

  Lektura tej książki może przypominać spotkanie z przyjaciółką w przytulnej kawiarni, podczas którego opowiada ona o swoich przygodach na Bali. Autorka skupia się głównie na swoich osobistych przeżyciach, co nadaje narracji swobodny i nieformalny ton. Jednakże, należy podkreślić, że treść nie gwarantuje głębokiego zrozumienia kultury czy historii Bali. Książka bardziej przypomina dziennik podróży niż przewodnik kulturowy, z naciskiem na wygodę i osobiste wrażenia autorki, nie zaś na dogłębne eksplorowanie lokalnych zwyczajów. W tekście pojawia się wiele powierzchownych odniesień do kultury wyspy, a informacje o codziennym życiu Balijczyków są ograniczone.

Dla czytelników o podobnym, turystycznym podejściu do podróżowania, książka ta może zawierać przydatne wskazówki. Znajdziemy w niej liczne, często humorystyczne anegdoty z życia autorki, które choć bywają zabawne, czasami odbiegają od głównego tematu i nie wnioskują niczego istotnego o Bali. Opisane zdjęcia, zdają się być wypełniaczem dla tej publikacji. Zapowiadane wyjaśnienie noszenia sarongu sprowadza się do zewnętrznego linku do filmiku na YouTube. Dla tych, którzy poszukują pogłębionej wiedzy o Bali, pragną zrozumieć jej kulturę, historię, i społeczeństwo, książka ta może okazać się niewystarczająca. Jej lekki i anegdotyczny charakter raczej nie zaspokoi ciekawości osób poszukujących szczegółowych informacji, które można znaleźć poza popularnymi vlogami na YouTube. Niemniej, dla czytelników pragnących lekkiej, przyjemnej lektury, która zapewni kilka interesujących ciekawostek i osobistych refleksji, książka może okazać się trafnym wyborem. Zapewnia ona osobisty i nieformalny wgląd w doświadczenia autorki na tej egzotycznej wyspie, co może być atrakcyjne dla osób szukających czegoś innego niż typowy przewodnik turystyczny.

Według autorki Bali jest wyspą Bogów. Dla mnie Bali jest miejscem o bogatej kulturze, znanym z pięknych krajobrazów, plaż, wulkanów, bujnych lasów deszczowych oraz unikatowej kultury i tradycji. Bali słynie z przyjaznych mieszkańców, hinduistycznych świątyń, rytuałów, festiwali, tańca i muzyki. Jest również popularnym miejscem dla turystów poszukujących odpoczynku, duchowego rozwoju, przygód i wypoczynku. Ponadto jest znane z rękodzieła, sztuki i kuchni. Z racji tej, że nie byłam tam nigdy nie doświadczam emocji ani osobistych odczuć, ale czytając tę książkę można zapragnąć się tam znaleźć.

Dlaczego? Bo książka została wzbogacona o zdjęcia (może i nie są profesjonalne, ale pokazują prawdziwość wyspy). Bo Bali, ta malownicza wyspa Indonezji, stanowi mozaikę niezwykłych kontrastów i niepowtarzalnej urody. Zyskała międzynarodową sławę jako ulubione miejsce wypoczynku dla podróżników z każdego zakątka świata. Bali jest synonimem rajskiego azylu, miejscem, gdzie można doświadczyć duchowego oświecenia i przeżyć podróż, która odmieni życie. Różnorodność terminologii odzwierciedla bogactwo doświadczeń, które oferuje ta wyspa.

Przyszli goście mogą zgłębiać tajemnice dominującej tu religii oraz zwyczaje lokalnej społeczności. Dowiedzą się, jakie miejsca są obowiązkowe do odwiedzenia oraz jakich kulturowych faux pas lepiej unikać. Bali to także miejsce, gdzie możemy zanurzyć się w świecie duchowości, spotkać duchy przodków, a także zaznać codzienności obok psów i małp. Jednak nie jest to dobra książka podróżnicza. Okładka i jakość książki są zachęcające, ale wiele do życzenia pozostawia zawartość merytoryczna. Powinna dostarczać dokładnych, aktualnych i rzetelnych informacji o odwiedzanych miejscach, w tym o historii, kulturze, ludziach, geografii i przyrodzie. Szczegółowe opisy ważnych miejsc, porady dotyczące podróży oraz praktyczne informacje, jak dojazd, zakwaterowanie czy lokalne zwyczaje. Tutaj dominuje szeroko pojęta amatorszczyzna.