Ja - Kobieta, Której Nie Znałam | Autor: Tatiana Mindewicz Puacz

  Kiedy w moje dłonie trafiła pozycja “Ja- kobieta, której nie znałam” , pomyślałam sobie, że dla odmiany, ja tę twarz z okładki znam. Autorką książki jest Tatiana Mindewicz - Puacz, psychoterapeutka znana szerszemu gronu za sprawą swojego instagramowego konta. Od dawna dzieli się tam wskazówkami dotyczącymi między innymi sposobów na motywację (w różnych dziedzinach życia). Dodatkowo serwuje wiedzę z zakresu efektywnych kampanii społecznych, a także pokazuje kulisy pracy z klientem, m. in w roli business coacha. I chociaż dość regularnie na jej profilu bywam, jakoś przeoczyłam fakt pracy nad tą książką. Śmiało można więc powiedzieć, że trafiła ona do mnie zupełnie przypadkowo, a jednak mając już swoje miejsce w moim życiu.

Podtytuł, “Jak nauczyć się ufać sobie” wskazuje, w jakim kierunku będziemy podążać w trakcie lektury. Mindewicz- Puacz przedstawiła zarówno swoją historię, jak i zaproszonych do rozmowy bohaterek, tworząc z wielu wątków spójną opowieść. To, co na początku uderza najbardziej, to fakt, że nie ubarwia swojego życia i nie ujmuje obecnych w nim trosk. Zaznacza, że były takie momenty, w których miała poczucie, iż nie daje rady i zawodzi nie tylko innych, ale zwłaszcza siebie. Wskazuje także, że przez jej zachowanie mogła być wówczas odbierana w zupełnie mylny sposób. Chociaż ludzie widzieli w niej pewną siebie i przebojową kobietę, to ona sama w trakcie terapii zaczęła na siebie patrzeć zgoła inaczej. Jak wielokrotnie podkreśla, terapia pozwoliła jej spojrzeć na siebie z empatią i współczuciem, czego nigdy wcześniej nie robiła. Być może tak właśnie działają nasze systemy obronne.

“... Nie wystarczy, że wiesz, że coś jest nie tak. Trzeba najpierw zrozumieć, dlaczego dokonujesz wyborów, za które płacisz tak dużą cenę.”

Jak w dalszej części książki sama podkreśla , tytuł ten powstał po to, bym mierząc się z kryzysem nie podważać tego, kim się jest. W teorii proste, w praktyce trudne do osiągnięcia. Można się zastanowić , ile razy, nawet przy drobnych niepowodzeniach gdzieś w głowie odzywał się głos pełen zwątpienia odnośnie osobistych możliwości. Sama dość często łapie się na myślach, które podważają moje kompetencje w danym zakresie. Bezzasadnie. Niekiedy jednak wystarczy jedno zdanie wypowiedziane przez przypadkową osobę.

Historie rozmówczyń łączy jedno. W życiu każdej gwałtownie lub na przestrzeni lat, wydarzyło się coś, co podkopywało pewność siebie, sprawiając jednocześnie, że kobieta rezygnowała z siebie samej na rzecz innych. Jednak czy da się uciekać w nieskończoność przed własnymi emocjami? Czy można uciec od schematów myślenia, które wpojone zostały przed wielu laty.

Niemal od pierwszej do ostatniej strony książki daje się odczuć “solidarność” w każdym z opisywanych problemów. Czytając, bardzo często można się zidentyfikować z poruszanym zagadnieniem oraz utwierdzić w przekonaniu, że przecież “nie jestem w tym sama”. Gdzieś obok są inne kobiety, które być może już przez to przeszły, albo które w danym momencie mierzą się z kryzysem podobnym do twojego. Kobiety, które myślą, że nie spełniają oczekiwań świata. Kobiety, które zakładają maski i bardzo często robią coś wbrew sobie.

Książka jest drogowskazem, ustawionym gdzieś na drodze naszego życia, w miejscu, w którym weszliśmy na nieodpowiednią drogę - na drogę zwątpienia. Mówi nam “zawróć”, czasami “przemyśl” albo “popłacz”. Zastanów się dlaczego sama siebie tak surowo oceniasz i karzesz? Czasami wystarczy pobyć samej ze sobą, czasami potrzebna jest terapia, a niekiedy długa i szczera rozmowa z przyjaciółką. Warto jednak zawalczyć o siebie. O to prawdziwe ja, które kryje się przed światem, głównie z powodu lęku.

Nie mogę napisać że jest to pozycja łatwa, na pewno otwiera oczy na wiele aspektów. Być może nie zdajemy sobie sprawy z ograniczeń, jakie na siebie nakładamy. Myślę, że każda kobieta odnajdzie się na jej stronach. Jedne niemal w całości, inne w wybranym fragmencie. Zdecydowanie polecam, nie tylko wtedy gdy mierzymy się już z kryzysem.