Błękitny Wiatr. Tom 2. Synowie Ognia | Autor: Aneta Zych

  Laura, stworzona przez mieszkańców Błękitnej Planety, została wysłana na Ziemię z pewną misją. Tymczasem mieszkańcy planet Wenus i Arkturii dowiadują się, iż światu grozi katastrofa. Zapobiec jej mogą jedynie synowie ognia, którzy żyją na Ziemi w ludzkiej postaci. Niestety zatracili się oni w ziemskiej, szarej rzeczywistości, co spowodowało, że nawet sam międzyplanetarny łącznik nie jest w stanie ich rozpoznać. „Synowie ognia” to kontynuacja powieści Anety Zych „Błękitny wiatr”. Książka porusza tematy panującego na Ziemi chorego egoizmu, okrucieństwa, skradzionego dzieciństwa i rozwoju patologicznego społeczeństwa. To fantastyka, która zmusi Cię do głębszej refleksji, przekazując najważniejsze prawdy w magiczny, lecz przystępny sposób.

Aneta Zych - urodzona w Zgierzu. Studiowała w Londynie, gdzie mieszka od 2003 roku. Pasjonują ją podróże, a w szczególności wyprawy trekkingowe w góry, na których odnajduje natchnienie i inspiracje do pisania blogów i malowania obrazów olejnych. Ogromnym szacunkiem darzy przyrodę. Interesuje się zagadnieniami rozwoju osobistego i psychologii. Uwielbia muzykę klasyczną i latynoamerykańską. Optymistka we wszystkim stara się dostrzec pozytywne strony.

Dzisiaj przychodzę z opinią na temat drugiego tomu "Błękitnego wiatru" - "Synowie ognia". Co prawda nie czytałam pierwszej części jednak dzięki temu, iż w pierwszym rozdziale był skrót tego co było w poprzedniej części mogłam szybko się odnaleźć i zacząć swoją lekturę. Jednak nie popełniajcie tego samego błędu co i jak, przeczytajcie serię pokolei, a wtedy poznacie główną bohaterkę bardziej niż ja.

W momencie, w którym przeczytałam opis powieści zauważyłam, że autorka ma bardzo bujną wyobraźnię. Nigdy bym nie sądziła, że autor może coś takiego świetnego stworzyć i to jeszcze w tak krótkiej książce, która liczy sobie niecałe dwieście stron. Na polskim rynku wydawniczym jest już pełno fantastyki, czy to polskiej, czy zagranicznej jednak autorzy potrafią jeszcze zaskakiwać swoich czytelników odmiennością. Za to również polubiłam twórczość Anety Zych, z którym nie miałam wcześniej przyjemności. Jak możecie wiedzieć po fantastykę nie sięgam zbyt często. Sama czasami zastanawiam się dlaczego tak jest. Jednak tym razem musiałam przeczytać "Synów ognia" nie mogłam przejść koło niej obojętnie.

Autorka podejmuje w swojej książce również trudne tematy takie jak: rozprawa o nałogu, trudnych wyborach i kształtowaniu własnego charakteru. Tutaj znajdziecie dosłownie wszystko co szukacie w takich lekturach. Obiecuję wam, że ani chwili nie będziecie się przy niej nudzić. Będziecie wręcz czuli, że przenieśliście się w czasie i uczestniczycie w bieżących wydarzeniach wraz z głównymi bohaterami. Nie będziecie mogli przestać jej czytać dopóki nie przeczytacie ostatniego zdania.

Teraz po skończonej lekturze pozostało poczekać na kontynuację i przekonanie się co Aneta Zych wymyśli w następnej części. Mam nadzieję, że będzie ona tak samo doskonała pod każdym względem, jak i "Błękitny wiatr. Synowie ognia". Zachęcam was z całego serca, abyście i wy przenieśli się do tego samego świata, w którym i ja miałam przyjemność być.

  Człowiek. Istota rozumna, która w swojej ewolucji wspięła się na szczyt władzy i dzierży odtąd w dłoniach berło potęgi nad innymi istotami. Oczywiście tylko w swoim mniemaniu i wyolbrzymionym samozachwycie. Zatracona w uciechach duchowych i cielesnych, skupiona na własnych potrzebach, systematycznie kruszy granicę wytrzymałości wszechświata. Subtelne znaki, kierowane z nieba nie są dla niej istotne, nawet ich nie zauważa, podążając wciąż za używkami spowijającymi ich duszę w mroku, otwierając furtkę złym duchom czającym się w otchłani zła.

Czy ludzie rzeczywiście są samolubni i nie potrafią zadbać o otaczające ich wokół życie?

Autorka wprowadza nas w dalsze losy Laury, bohaterki która jeszcze nie skończyła swojej misji na Ziemi. Synowie Ognia to tom drugi opowieści, w której wszechświat narażony jest na pewną zagładę, spowodowaną częściowo przez Ziemian, a częściowo za sprawą nierozważnych Arkturian. Mieszkańcy innych planet, w porozumieniu ze sobą, postanawiają po raz kolejny posłużyć się młodą dziewczyną, mieszkającą w świecie ludzi, z nadzieją na pozytywne zakończenie misji. Laura stworzona przez kosmitów w celu naprawienia świata, egzystuje wśród mieszkańców Ziemi, stwarzając tajemnicze i piękne lokale ciszy, w których niesamowite obrazy, przez nią malowane, są przepustką dla pracy Aniołów ratujących wszechświat.

Tym razem zadaniem głównej bohaterki jest odnalezienie sześciu mężczyzn, swoich poprzedników, posiadających w sobie kule ognia, niezwykle ważne dla mieszkańców kosmosu. Niegdyś wysłani na Ziemię zostali oni poddani licznym wpływom ludzkich zachowań i używek, zbuntowani zerwali kontakt z kosmicznymi pobratymcami, znikając z ich oczu pośród rasy ludzkiej. Włóczykij, będący wszystkowiedzącym, nie ma innego wyjścia jak wmieszać w sprawę Laurę, która swoim inteligentnym spojrzeniem będzie w stanie odróżnić posiadającego ludzkie odruchy kosmitę od rodowitego Ziemianina. Dzięki pomocy Muzy, dziewczyna zostaje naprowadzona na odpowiednią drogę, poznając na jej zakrętach ludzkie słabości i uzależnienia, czające się w mrocznym wnętrzu ich serca.

Pomysł autorki na stworzenie historii, tak ludzkiej a jednak tak fantastycznej, w której akcja toczy się o przeżycie całego kosmosu, jest dla mnie niezwykle ciekawa. Oryginalność fabuły i wykreowanie świata w sposób niesamowicie prawdziwy, nadając przy tym ludzkich cech charakteru istotom pozaziemskim powinien spodobać się fanom tego gatunku. Zarys problematyki tej historii daje czytelnikowi dużo do myślenia. Poruszane w książce problemy dotyczące realnego świata i żyjących w nim ludzi, patologiczne zachowania wielu z nich, uzależnienia i powolne dążenie ku samozagładzie Ziemian, sprawia że czytelnik zaczyna rozmyślać o świecie i jego funkcjonowaniu. To książka ukazująca prawdziwość ludzkich zachowań i tego z jaką łatwością popadają w nałogi, całkowicie się w nich zatracając, o lękach i tej natury ludzkiej egzystencji, która rozsiewa wokół ziarno nienawiści i zła.

Postać Laury jest kreowana jako czyta karta, która poznaje te z ludzkich zachowań, które niszczą dobro i oplatają swoimi mackami innych wokół siebie. Jest głosem rozsądku i rzeczowego podejścia do problemu, które dają możliwości wyrwania się z objęć słabości coraz ciaśniej oplatających człowieka. Dziewczyna jest również inteligentna i sprytna. Łatwość z jaką uczy się otaczającego świata daje na myśl dziecko, które chłonie każdą wiadomość i zachowanie, ucząc się życia. Potrafi odróżnić zło od dobra i stara się wprowadzać to drugie do otoczenia.

Akcja książki toczy się powoli, to jednak nie odbiera jej świeżości, nie jest nudna. Emocje jakie pojawiają się w głównej bohaterce, przyciągają czytelnika i sprawiają że chce się wiedzieć więcej. Obserwator popychany jest ku głębszemu przeanalizowaniu życia jakie wiedzie. Ukazana wizja naszego gatunku, który powoli lecz uparcie dąży do zagłady, poprzez zachowanie jakie codziennie okazuje innym i sobie, nie pociesza. To książka z przesłaniem.

Polecam czytelnikom, którzy lubią połączenie realnego świata z fantastyką i nutką science fiction. Książkę oceniam na pięć gwiazdek.