Kwiaty Nocy | Autor: Katarzyna Molenda

  Książka „Kwiaty nocy” jest moim pierwszym spotkaniem z piórem Katarzyny Molendy. Jest to debiutancka książka autorki w stylu młodzieżowym.
Główna bohaterka Wioletta Ważka jest typowa nastolatka. Ma problemy z samoakceptacją, nie lubi szkoły i oczywiście musi paść ofiarą fatalnego zauroczenia.

Jej sytuacja zmienia się gdy do domu obok wprowadza się młode małżeństwo z dziećmi. Para nowych sąsiadów jest zupełnie różna od rodziny bohaterki. Matkę bliźniaków nawiedzają dziwne sny o dziewczynie, która kojarzy, ale zupełnie nie ma pojęcia skąd. Lila i Adam dzieci nowej rodziny  mają być z nią w jednej klasie z Wiolettą. Wszystko mogłoby wydawać się idealne i Wioletta widzi szansę na poznanie nowych przyjaciół jednak słowa bezdomnego mogą zmienić wszystko.  Czy dwie różne rodziny połączy wspólną przyjaźń? Czy mężczyzna, który ostrzegł bohaterkę jest szalony? A może nowi sąsiedzi mają mroczne sekrety?

Dawno nie miałam okazji czytać literatury młodzieżowej, chociaż jeszcze 10 lat temu bardzo mnie wciągały te książki. Dlaczego? Bo wtedy fajnie było wiedzieć, że moje problemy to również problemy moich rówieśników: nieszczęśliwa miłość, niezrozumienie rodziców itp. Teraz moje problemy są zupełnie inne więc w sumie to taka odskocznia była dla mnie.

W książce poruszany jest temat zwierząt, który również jest mi bardzo bliski i uwielbiam książki z motywem zwierząt. W tej historii koty opanowały prawie każdą stronę i dodają jej ciepła jak również i humoru.

Bohaterów bardzo polubiłam i myślę, że w prawdziwym życiu chciałabym się z nimi zaprzyjaźnić. Są barwni i bardzo przyjemni. Ich problemy to problemy każdego nastolatka przez co zyskują na autentyczności.

Książka jest pełna emocji i zdecydowanie warta poznania nie tylko dla młodzieży, ale również dorosłego czytelnika. To opowieść o  odkrywaniu swojego ja, dojrzewaniu, samoakceptacji oraz budowaniu relacji. Ta relacja nie zawsze musi być idealna, czasem bohaterowie czuli też zawód, ale rodzeństwo zawsze mogło na siebie liczyć.

Książkę czytałam z wielkim zaciekawieniem, pojawiał mi się niejednokrotnie na twarzy uśmiech. Pojawiły się również łzy. W pewnym momencie pojawiło się również przerażenie i z zapartym tchem czekałam na rozwiązanie. Samo zakończenie historii jest pouczające, piękne i zaskakujące - czytałam i nie mogłam się oderwać od niej.

Styl autorki jest bardzo przyjemny i widać, że pisze opowieść z dużym oddaniem. Czuć w niej włożone w opowieść serce. Jedyne do czego można się przyczepić to długość rozdziałów- czasem mi się dłużyły. Również wydanie książki pozostawia trochę do życzenia bo miałam wrażenie, że za dużo treści było na stronach.

Podsumowując jak na debiut pisarski jest to zdecydowanie książka warta uwagi i spędzenia z nią kilku miłych wieczorów. Łączy w sobie powieść młodzieżową, można odnaleźć trochę fantastyki oraz wątku miłosnego. Do mnie ta historia zdecydowanie trafiła i z chęcią sięgnę po kolejne książki autorki. Zapomniałam wcześniej wspomnieć, ale dodatkowe rysunki w książce bardzo przyciągają. Poruszane tematy są na czasie i w sumie ponadczasowe. Jest to książka  pełna ciepła, dużo w niej humoru i emocji. Zdecydowanie częściej muszę sięgać po taki gatunek.

Chciałabym wam przytoczyć najpiękniejszy moim zdaniem cytat z książki, który zostanie w pamięci mi na długo i jest bardzo wartościowy.
„Jesteśmy kwiatami nocy, rozkwitamy wyłącznie wtedy, gdy inni słodko śpią".