Opowiadania O Świecie Przestępczym Carskiej Rosji. Tom 3 | Autor: Arkadiusz Koszko Francewicz

  Strefakryminalu.pl w trzeciej odsłonie historii kryminalnych carskiej Rosji, przedstawia kolejne mniej lub bardziej dramatyczne przypadki, z który ponownie musi się zmierzyć szef moskiewskiej policji śledczej.

Niewtajemniczonym, czyli tym, którzy nie mieli okazji zapoznać się z częścią pierwszą i drugą serii należy przedstawić kilka informacji na temat samego autora. Bohaterem większości opowiadań we wszystkich tomach, w tym w trzecim, jest niezmiennie autor książki, czyli były szef moskiewskiej policji śledczej – Arkadiusz Koszko. Co niezwykle istotne, historie mają charakter retrospekcyjny, bowiem opisy rosyjskiego świata przestępczego powstały w czasie przymusowej, porewolucyjnej emigracji we Francji. Autor książek po dojściu do władzy bolszewików stał się można powiedzieć persona non grata, ponieważ urząd jego mocno osadzony w carskiej administracji zbyt mocno kojarzył się nowym rewolucyjnym władzom z dopiero co obalonym ustrojem. Arkadiusz Koszko został do spisania wspomnień niejako zmuszony, gdyż  wydanie książki dawało szansę na  zarobek i zapewnienie sobie i rodzinie środków do życia na obczyźnie.

Część trzecia cyklu pozbawiona jest wstępu, który towarzyszył części pierwszej i drugiej, w których odpowiednio autor przedstawiał swoją historię i motywację powstania książki, by w kolejnym tomie dziękować czytelnikom za ciepły odbiór swoich przelanych na papier wspomnień. Książka rozpoczyna się od razu pierwszym opowiadaniem a jest nim rozdział zatytułowany „Zabójstwo Buturlina”. 

W tomie trzecim autor przygotował imponującą liczbę 21 opowiadań, które ponownie jak część druga, zdecydowanie przewyższa stylem literackim prototypową, jak można by określić część pierwszą, która bardziej wpisywała się w swoim charakterze w raporty policyjne niż w literaturę kryminalną dedykowaną przeciętnemu czytelnikowi. Parafrazując Mickiewicza można rzec: „umarł policjant, narodził się pisarz”. Trzeba rzeczywiście przyznać, że z każdą kolejną książką zanurzamy się w mroczne moskiewskie czy ryskie zaułki z coraz większą przyjemnością, jakkolwiek dziwnie to nie brzmi w kontekście tego, czego dotyczą opisywane historie.

A dzieje się w tomie trzecim naprawdę sporo. Jak już wspomniałam wcześniej, książkę otwiera arcyciekawa historia dotycząca morderstwa porucznika Buturlina, który zginął w wyniku intrygi bliskich mu osób i szczęśliwie się złożyło, że w ogóle wykryto iż śmierć jego nie nastąpiła z przyczyn naturalnych, choć pierwotnie tak uważano. Kolejne przypadki kryminalne są równieciekawe. Warto wspomnieć choćby tę historię, w której z bagażu podróżnego pewnego naukowca, który przyjechał do uzdrowiska w celach rzecz jasna ściśle związanych z ratowaniem zdrowia – zginęło pudełko zawierające promieniotwórczy, a co za tym idzie, śmiertelnie niebezpieczny rad. I jak się okazało, pospolite wydawałoby się przestępstwo, jakim jest kradzież, zakończyło się dla złodzieja tragicznie, bowiem umarł w wyniku napromieniowania, jak można wnioskować po opisie dolegliwości opisanych przez Arkadiusza Koszko.

To, co odróżnia tę książkę od poprzednich części serii to to, że nie kończą jej krótkie biogramy najbardziej spektakularnych postaci, jakie pojawiły się w opowieściach zgromadzonych w tym tomie. Ostatnie strony poświęcone są tylko autorowi, co pozwala na poznanie historii Arkadiusza Francewicza Koszko, przez tych czytelników, którzy po raz pierwszy trzymali w rękach „Opowiadania o świecie przestępczym carskiej Rosji”.

Zaparzcie zatem herbatę w samowarze, wrzućcie do niej na modłę rosyjską nieco konfitury i rozsiądźcie się wygodnie by przenieść się do czasów gdy carska policja ścigała oszustów finansowych, matrymonialnych lub też  karcianych, czy wreszcie zbrodniarzy odpowiadających za największe zbrodnie.