Cierpienia Współczesnych Hiobów | Autor: Andrzej Pyttlik

Chyba wszyscy znają biblijną przypowieść o Hiobie. Mężczyzna ten wystawiony jest na ogromną próbę wiary. Ten szczęśliwy ojciec gromadki dzieci, posiadacz wielu dóbr w postaci trzód chlewnych, charakteryzuje się miłością do bliźnich i dobrym sercem. W swoim życiu stara się pomagać bliźnim i szerzyć wiarę w Boga. Niestety, kiedy w Niebie pojawia się szatan, życie Hioba przewraca się do góry nogami. Bóg Ciemności twierdzi, że Hiob cechuje się taką bogobojnością i dobrodusznością, ponieważ jego życie jest usłane różami i nic mu w nim nie brakuje. Ma wszystko co potrzeba do szczęścia – bogactwo i kochającą rodzinę. Bóg zawiera zatem pakt z szatanem. Według Boga, wszystkie nieszczęścia, które spadną na Hioba, nie zniszczą jego miłości do Pana i pozostanie nadal dobrym i szlachetnym człowiekiem. Oczywiście Hiob z pokorą przyjmuje wszystkie osobiste tragedie, nadal pozostając przykładnym katolikiem i za ten czyn zostaje nagrodzony.

Ksiądz Andrzej Pyttlik przedstawia czytelnikowi wyczerpujący wykład o znaczeniu tej biblijnej postaci w dzisiejszych czasach. Czy społeczeństwo, katolicy wyciągnęli naukę z tej przypowieści? Autor przedstawia nam problemy dzisiejszych czasów takie jak depresja, samotność czy śmierć najbliższych nam ludzi. Stara się w bardzo teologiczny sposób objaśnić czytelnikowi jak przeżyć te trudne chwile, pozostawiając wiernym Bogu i jego przykazaniom. Nie jest to bowiem łatwe i wymaga ogromnej wiary i silnego charakteru. Książka w każdym najmniejszym detalu interpretuje przypowieść o Hiobie i analizuje kolejne jego losy. Duchowny zawarł w swej książce, wiele odniesień do czasów współczesnych i uświadamia nam, że tytułowy Hiob nadal pozostaje niedoścignionym wzorem dla każdego katolika.

Jest to bardzo specyficzna książka i myślę, że nie każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Jednak śmiało mogę polecić ją teologom, humanistom i pasjonatom. Jestem pewna, że będzie to balsam dla duszy dla ludzi cierpiących, oszukanych, osamotnionych lub pogrążonych w depresji. Według mnie jednak cała ta przypowieść o Hiobie jest troszkę naciągana. Nie chcę obrażać niczyich uczuć religijnych, ale dziwi mnie, że autorzy tej przypowieści uznali, że Bóg z reguły sprawiedliwy i nieskończenie doskonały dał sie zmanipulować szatanowi i pozwolił na to, aby Hiob musiał cierpieć z powodu utarczek dwóch pewnych siebie dyktatorów. Trochę to się kłóci z moja wizją Boga, przedstawianą mi w dzieciństwie. Jednak jakby odrzucić całą tą otoczkę Bożo-szatańskiej rywalizacji w tej przypowieści, to jednak całość ma pewien sens. Hiob pomimo cierpienia pozostaje wierny swoim przekonaniom i nie zmienia swoich życiowych poglądów. Na końcu tej drogi czeka na niego szczęście.

Jestem jedną z tych osób, która uważa, że wszystko, co nas spotyka ma jednak sens. Nie jestem katoliczką, dlatego trudno mi powiedzieć „ tak chce Bóg", jednak jestem przekonana, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Cierpienie w naszym życiu jest nieuniknione i uczy nas pokory i... życia. Z moich życiowych doświadczeń mogę śmiało rzecz, że prawie każde cierpienie ma sens i uszlachetnia. Nie da się przeżyć życia bez cierpienia. Jednak ważne jest to, aby prowadziło ono zawsze do lepszego.