Siedem Królestw Tom 1 Wybrańcy | Autor: Kristin Cashore

Nie, nie jest to książka o dzieciach zmuszanych do służby w wojsku. Wolę to uzasadnić, bo kilka osób, którym pokazałam książkę przed napisaniem tej recenzji, właśnie tak myślało. Książka nie opowiada również o magach, czego spodziewałam się Ja. W zasadzie to okładka jest moim zdaniem bardzo myląca, co do treści książki. Na obrazku widzimy zakapturzoną dziewczynę w zielonej szacie o dwukolorowych oczach i coś w tym jest, jednak ubranie, które ma na sobie główna bohaterka wielu może kojarzyć się z magiem, magią lub runami, a przynajmniej tak było w moim przypadku. Powieść jednak w ogóle nie jest oparta na czarach, gdyż autorka postanowiła pójść w zupełnie innym kierunku. Zacznijmy jednak od początku...

W sporze i gonitwie władców siedmiu królestw dużą rolę spełniają Obdarzeni, którzy posiadają oczy dwóch innych kolorów oraz często potężne dary. Ludzie przywykli do tego, że obdarzeni darami mogą być niebezpieczni, co robi z nich wyrzutków społeczeństwa. Jak to jest być jednym z nich wie bardzo dobrze Katsa. Dar dziewczyny objawił się w momencie, kiedy miała zaledwie osiem lat. Siostrzenica króla zabiła w samoobronie swojego kuzyna, co przysporzyło jej więcej kłopotów. Darem Katsy jest zadawanie bólu i zabijanie z zimną krwią, co zrobiło z niej cennego sprzymierzeńca w oczach jej wuja. Można nawet rzec, że machinę do zabijania. Teraz będąc już dorosłą kobietą Katsa stara się odzyskać panowanie nad swoim życiem i przyszłością, jednak nie jest to takie łatwe jakby chciała. Dziewczyna nie ma przyjaciół, wszyscy się jej boją, a jakby tego było mało podczas spełniania swojej ostatniej misji, na jej drodze stanął dziwny nieznajomy, który również posiada dary i wie o niej więcej, niż ta by chciała. Lienid, który spotkał ją na wrogich terenach obcego królestwa, pojawia się na dworze jej wuja zaraz po jej powrocie. Wyprawa Katsy nigdy nie powinna dojść do uszu monarchy, co więc się stanie, jeżeli chłopak mu coś powie? Tymczasem w obrębie Siedmiu Królestw dochodzi do dziwnych porwań i rzeczy, które nigdy wcześniej nie miały z sobą powiązań.

Kristin Cashore jak na razie opublikowała dwie książki tej serii z czego jedna już trafiła do naszych księgarni, a druga ma się pojawić już niebawem. Autorka na naszym polskim rynku jest nowa. Z powodu tego, że pisarka dopiero debiutuje, żadna polska strona o niej nie pisze, więc cokolwiek na temat autorki ciężko jest znaleźć. Na początku po przeczytaniu opisu książki wyobrażałam sobie ją zupełnie inaczej. Myślałam, że książka najpierw będzie opowiadać historię małej dziewczynki, która została zabrana z domu rodziców i zmuszona do służby królowi, co potem doprowadziło do buntu, nieco się myliłam.

Książkę Kristin Cashore zaliczyłabym do romantycznego fantasy, więc musimy pogodzić się z faktem, że posiada wątki i sceny miłosne, jednak z umiarem. Autorka ukierunkowuje się w stronę miłości, a nawet fantastycznego romansu. Świat "Siedmiu Królestw" został stworzony praktycznie od podstaw, co nie oznacza wcale oryginalnego pomysłu. Czas akcji można oszacować na średniowiecze, co jest dość popularne w książkach fantasy. Twórczyni „Wybrańców" nie pokazuje nam nic oryginalnego.

Tylko Dary bohaterów są unikalne. Niektóre postacie przewidują pogodę, inne świetnie walczą lub strzelają z łuku, a znowu inni czytają w myślach, co jest czymś nowym, tak samo jak wiek postaci. Najczęściej główny bohater ma przybliżony wiek do wieku odbiorców książki, tutaj można powiedzieć, że jest nieco inaczej. Zasadniczo rzecz biorąc książka jest dla osób w wieku gimnazjalnym, jednak główna bohaterka jest już nieco starsza.

Autorce nie udało się uniknąć ckliwych i strasznie banalnych tekstów. Trudno. Główna bohaterka jest zabójczynią, co jest jej darem, więc w książce jest wiele walk na pięści i miecze oraz siniaków, co jest bardzo ładnie, niezbyt długo opisane. Sami "Wybrańcy" rozpoczynają się od dość ciekawej misji Katsy, więc jest o czym czytać. Potem akcja nieco zwalnia.

Kristin Cashore pisze płynnie, jej pióro jest lekkie i bardzo zrozumiałe, co umila czas lektury, ale mimo to miałam momentami wrażenie, że się gubię. Oczywiście udawało mi się wrócić do utraconych chwil, co nie zmienia faktu, że powieść moim zdaniem jest nieco niedopracowana. Nie miejmy jednak wygórowanych wymagań w stosunku do autorki, bo jest to dopiero jej pierwsza książki i jak to zazwyczaj bywa, kolejne będą lepsze, aż do chwili, kiedy seria zacznie liczyć sobie wielką rzeszę fanów i wielbicieli, tak przynajmniej było z większością twórców zaczynających od zera.